پ.ک.ک هیچ ارزشی برای حقوق کردها، حقوق بشر و تفکر ملی‌گرایی کردی قائل نیست
اعتراضات به حضور ترکیه به بهانه حضور پ.ک.ک در شمال عراق، روز به روز بیشتر می‌شود. ترکیه رسما شمال عراق را اشغال کرده است. مردم عادی نیز قربانی بمباران ترکیه و کشتار توسط پ.ک.ک هستند. دولت اقلیم نیز به جای حمایت از مردم، طرف ترکیه را گرفته است و به دولت مرکزی مستقر در بغداد نیز پاسخگو نیست. شبیه این اتفاقات در شمال سوریه نیز رخ داده است. آنجا نیز ترکیه، پ.ک.ک را بهانه کرده و تهدید به حمله می‌کند. عفرین را نیز اشغال کرده است.
برای ریشهیابی کنش و واکنش‌های پ.ک.ک و دولت ترکیه، کاوه عزیزی به خبرنگار ما گفت که: «پ‌ک‌ک به مشکل منطقه و به یک لعنت بزرگ برای کردها تبدیل شده است».
در حمله اخیر ترکیه به شلادزه باز هم غیرنظامیان قربانی شدند و دلیل حمله نیز حضور پ.ک.ک اعلام شد. اگر چنین است، چرا پ‌ک‌ک منطقه را ترک نمی‌کند و باز هم مردم را قربانی می‌کند؟
پ.ک.ک به مشکل منطقه و به یک لعنت بزرگ برای کردها تبدیل شده است. نه به حقوق کردها اعتقاد دارد، نه دولت کردی می‌خواهد و نه تفکر ملی کردی را قبول دارد. از پ.ک.ک می‌پرسم با این توصیفات، در بین مردم کردستان چه می‌کنی؟ چرا آمده‌ای؟ تو از ترکیه آمده‌ای، چرا در سوریه و شنگال می‌جنگی؟ چرا با مسئله کرد دشمنی می‌کنی؟ این که در بین مردم خود را مخفی می‌کند، اقدامی بزدلانه است. هدفش فقط ایجاد مشکل برای کردهاست. اقلیم کردستان بدون روابط با دنیا و همسایگان نمیتواند زنده بماند. هدف پ.ک.ک نیز این است که کردستان را نابود کند. اگر واقعا آگاه هستید و ادعا می‌کنید، به کردستان ترکیه بروید. اینجا چه می‌کنید؟ چرا آنجا کاری نمی‌کنید و به قامیشلو، شلادزه و شنگال می‌آیید؟ مشکل شما در ترکیه است، چرا مشکل را در آنجا حل نمی‌کنید؟ پ.ک.ک یک حرکت بی منطق و ساخته دشمنان کردهاست. به خدا قسم هیچ سودی برای کردها نداشته‌اند و همه این را می‌دانند. دولت‌های دیگر نیز به آن کمک می‌کنند.
خیلی از کارشناسان می‌گویند استخبارات ترکیه پ.ک.ک را ایجاد کرد و هدفش نیز فراهم کردن راه برای اشغالگری توسط ترکیه است و عفرین را نمونه آن می‌دانند. آنها اعتقاد دارند که پ.ک.ک عمدا راه را برای ترکیه باز می‌کند تا در چارچوب اهداف میثاق ملی، اقلیم کردستان را نیز اشغال کند. ارزیابی شما چیست؟
اگر فقط راه را برای ترکیه باز می‌کرد شاید می‌توانستیم راهی برای آن پیدا کنیم، اما ابزار دست خیلی از دولت‌های دیگر نیز شده است. یعنی موتور حرکت آن در اختیار کشورهای دیگر است. هدفی ملی ندارد. هر زمان تحت فشار قرار می‌گیرد مدعی اهداف ملی می‌شود. می‌گوید برای کردها می‌جنگم، اما می‌پرسم برای کردها چه کرده‌اید؟ این جنگ برای کردها نیست. کردها سابقه جنگ دارند و اکنون نیز زمان سلاح به دست گرفتن نیست. باید راه‌های مسالمت آمیز را در پیش بگیریم. کردها باید با دولت‌های متبوع خود به تفاهم برسند نه با جنگ و خشونت. پ‌ک‌ک جنگی را آغاز کرده که از توانش خارج است. وقتی توانایی جنگیدن ندارید، چرا جنگ را آغاز می‌کنید؟ دیدیم چطور نیروهای پ.ک.ک نابودند شدند.عفرین دارای ۸۰ درصد جمعیت کرد بود اما اکنون ۲۰ درصد هم کردنشین ندارد. عفرین رفت و دیگر کردستان نیست. تمام شد. در جزیره، دربسیه، حلب، عاموده و بقیه کردها را در اقلیت قرار دادند. چه کسی این کار را کرد؟ پ.ک.ک. در عرض پنج سال همه چیز را نابود کردند. هر ملتی با یک بلا مواجه می شود و پ.ک.ک نیز بلای ماست.
راه رهایی از دست این بلا در اقلیم کردستان چیست؟
پ.ک.ک در همه انتخابات تاکنون در اقلیم کردستان مجموعا نتوانسته است ده رای نیز به دست بیاورد. نتوانسته یک نماینده هم به مجلس بفرستد. حرکتی سوخته است. اما فقط مشکل‌آفرینی می کند. چون سازمانی مسلح است، فقط مشکل درست می‌کند و به دولت‌های دیگر وابسته است. در ۱۶ اکتبر، زمانی که کرکوک تسلیم شد، کسانی که متن تسلیم کردن کرکوک را امضا کردند، ۸ نفر آنها عضو پ.ک.ک بودند. آنها هم در تسلیم کردن کرکوک نقش داشتند.
