رئیس مشترک شورای رهبری پ.ک.ک می گوید پ.ک.ک مانند گذشته به دنبال ایجاد یک کشور مستقل برای کردها نیست.
به گزارش انجمن بی تاوان ،جمیل بایک در مصاحبه با سایت خبری WION گفت:”ترکیه سیاست آسمیلاسیون علیه کردها را دنبال کرده است، یک ژینوساید فرهنگی و اخیراً فیزیکی. پ ک ک جنبشی است با هدف مقاومت در برابر این سیاست ها و دفاع از کردها و دیگر انسان ها در برابر اینگونه سیاست ها.” وی تاکید کرد مقصود پ ک ک از این کار نه تأسیس کشوری جدید است، نه تغییر مرزها و نه تصرف زمین مردمان دیگر. متن کامل مصاحبه جمیل بایک:
WION: دولت های زیادی حزب کارگران کردستان (پ ک ک) را گروهی تروریستی می دانند. پاسخ شما به این مسأله چیست؟
جمیل بایک: کسانی که پ ک ک را در فهرست گروه های تروریستی قرار داده اند خود می دانند که این کار درست نیست. پ ک ک جنبشی است که برای آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و ارزش های انسانی مبارزه می کند. پ ک ک بنا به خواست ترکیه در فهرست گروه های تروریستی قرار گرفت. بر پایه ی ماده ی پنج پیمان ناتو اگر یکی از اعضا از سوی یک گروه با خطر روبه رو شود، دیگر اعضا باید از آن دفاع و طبق درخواست آن کشور عمل کنند. ترکیه از کشورهای عضو ناتو خواست که پ ک ک را در فهرست گروه های تروریستی قرار دهند و آنها مجبور بودند که این را بپذیرند.
کشورهای عضو ناتو منافع اقتصادی، سیاسی و نظامی مشترک زیادی در منطقه دارند و نمی خواستند که این منافع را به خاطر نپذیرفتن درخواست ترکیه به خطر بیاندازند.
پ ک ک خود را یک گروه تروریستی نمی داند. ترکیه سیاست آسمیلاسیون علیه کردها را دنبال کرده است، یک ژینوساید فرهنگی و اخیراً فیزیکی. پ ک ک جنبشی است با هدف مقاومت در برابر این سیاست ها و دفاع از کردها و دیگر انسان ها در برابر اینگونه سیاست ها.
مقصود پ ک ک از این کار نه تأسیس کشوری جدید است، نه تغییر مرزها و نه تصرف زمین مردمان دیگر. ما می خواهیم که کردها در زمین های خود زندگی کنند، آزادی بیان داشته باشند و بر اساس هویت شان سنت های خود را سامان داده و اجرا کنند. همین را هم برای تمام خلق های دیگر منطقه می خواهیم.
آمریکا و اروپا ممکن است پ ک ک را گروهی تروریستی اعلام کنند اما این حزب هرگز دست به هیچ اقدامی علیه آمریکا یا اروپا نزده و گزندی به منافع مردم آمریکا یا اروپا نرسانده است. گنجاندن پ ک ک در فهرست گروه های تروریستی بی عدالتی و تجاوز به حقوق مردم کرد است.
یک نیروی ائتلافی علیه داعش می جنگد که گروهی تروریستی قلمداد می شود. بسیاری از بازی گران جهانی نبرد موفق پ ک ک علیه داعش را به ویژه در سنجار «شنگال» به رسمیت شناخته و از آن قدردانی کردند. ما در سنجار صدهاهزار یزیدی را از کشتار نجات دادیم. اگر الآن دنیا با داعش مقابله به مثل می کند، یکی از دلایل آن این است که جنگ پ ک ک به آنها روحیه داده است. در زمانی که همه از برابر پرچم داعش فرار می کردند، پ ک ک به خط مقدم رفت و جنگید.
اسناد و مدارک زیادی در دست است که ترکیه که ادعا می کند پ ک ک گروهی تروریستی است، نیروی اصلی نهفته در پس تقویت، گسترش، کمک و تسلیح داعش بوده است. ترکیه همین حالا هم مداخله و از داعش حمایت می کند. پس ترکیه دولت تروریست اصلی است که از اعمال تروریستی داعش حمایت می کند و ما می توانیم این را با آنچه ترکیه به ویژه در کردستان (ترکیه) علیه شهرهای آنجا انجام می دهد و آنچه در سوریه و عراق انجام می دهند، اثبات کنیم.
زمان آن فرارسیده است که قوای جهانی از تروریست خواندن پ ک ک دست بردارند. مردم اروپا می دانند که پ ک ک یکی از قوای اصلی در جنگ با داعش است و از مردم به ویژه ایزدی ها در برابر آنها دفاع می کند.
ترکیه کارهایی بدتر از آنچه داعش در کوبانی کرده، در بسیاری از شهرهای کردستان کرده است. من از کسانی که پ ک ک را تروریست می خوانند می خواهم بروند و آنچه ترکیه بر سر این شهرها آورده را به چشم ببینند. آنچه اردوغان علیه کردها در ترکیه انجام داده مشابه همان است که صدام حسین و بشار اسد علیه مردم خود انجام داده اند. چگونه است که نیروهایی که اینها را حامیان ترور دولتی می خوانند، اردوغان را نیز به همین نام نمی خوانند؟ آنچه او بر سر کردها آورده از آنچه دو شخص مذکور دیگر کرده اند، بسیار فراتر می رود.
WION: دو حمله ی انتحاری بزرگ در ماه های فوریه و مارس ۲۰۱۶ در آنکارا رخ داده که منجر به مرگ ۶۷ تن و زخمی شدن بیش از ۱۸۰ تن شده است. پ ک ک را طراح این حملات دانسته اند. به این اتهامات چه پاسخی می دهید؟
جمیل بایک: پ ک ک مسئولیت تمام کارهایی را که کرده به عهده گرفته است. سازمان های دولتی مخفی فعال در ترکیه جنایات بسیاری مرتکب شده اند و سپس تقصیر را به گردن پ ک ک انداخته اند. من از جامعه ی جهانی می خواهم که یک گروه حقیقت یاب مستقل تشکیل دهند که بیایند و راجع به این تحقیق کنند که حقیقتاً چه کسی جنایات بسیاری را مرتکب شده اند که ما را به آن متهم کرده اند.
طی دو سال گذشته پ ک ک تنها در یک مورد در استانبول دست به عمل زده که مسئولیت آن را “نیروهای مدافع خلق” (ه پ گ) به عهده گرفته است. پ ک ک در هیچ یک از شهرهای بزرگ ترکیه دست به اقدام نظامی نزده است.
چندین نمونه از اعمالی که گروه های فعال در داخل دولت ترکیه مرتکب شده اند، در دست است. آخرین آنها کشتن دو پلیس بود که پ ک ک را متهم به آن کردند. این قتل زمینه را برای ترکیه فراهم کرد که به عنوان تلافی جنگ با پ ک ک را آغاز کند. ما اعلام کردیم که در این قتل هیچ نقشی نداشتیم اما تحقیقی صورت نگرفته است. هدف از تمام این اقدامات این است که تصویری منفی از پ ک ک ارائه کنند.
من همچنین می خواهم که از جامعه ی جهانی خواهان یک گروه حقیقت یاب در ارتباط با جوانان کردی شوم که می خواهند به گریلاها بپیوندند. ما مدارکی داریم که آنها پس از آنکه ترکیه آنها را از این کار بازمی دارد، مورد تجاوز قرار می گیرند و مرد یا زن هم فرق نمی کند. ما این را جنایت علیه بشریت می دانیم.
(ویون ( (WIONنتوانست مستقلاً این ادعاهای آقای بایک را تأیید کند.)
WION: استباط شما از تمایل ترکیه به شرکت در عملیات موصل و دیگر عملیات های ضد داعش به هر قیمت چیست؟
جمیل بایک: در پایان جنگ جهانی اول موضوع موصل هنوز مسأله ای حل نشده بود. موصل بخشی از قلمرو عثمانی بود اما ترکیه پس از پیمانی که در سال ۱۹۲۶ منعقد شد، مجبور به عقب نشینی شد. در آن زمان موصل منطقه ای بود که تقریباً تمام کردستان را شامل می شد تا جایی که “مسأله ی کرد” را معمولاً “مسأله ی موصل” می خواندند.
شرطی که ترکیه هنگام ترک موصل تحمیل کرد این بود که اعراب و نه کردها باید بر منطقه حکمرانی کنند. این درخواست نشان گر آغاز تقریباً یکصد سال انکار حقوق مردم کرد [بر این شهر] است.
حالا جنگ جهانی دیگری در حال رخ دادن است و مسأله ی موصل بار دیگر در مرکز این درگیری است. این جنگ در خاور میانه بین سه بازی گر اصلی در جریان است: بازارهای تجاری جهانی، دولت – ملت ها و خلق ها. ترکیه از نیروهای عمده ی نماینده ی دولت – ملت است. ترکیه آشکارا سیاست خود برای پی گیری منافع ملی را اعلام کرده است. اردوغان رئیس جمهور ترکیه اظهار داشت که آنها عقب نشینی از موصل را به خواست خود نپذیرفتند که آشکارا نشان گر علاقه ی او به احیای امپراتوری عثمانی است. این نگرش راه را برای یک درگیری در آینده بین عراق و ترکیه هموار می کند.
جنگ موصل، جنگ برای یک شهر نیست بلکه مشخص می کند که چه کسی در اداره ی خاور میانه صدایی خواهد داشت. این جنگ ، جنگ منافع قدرت های مختلف منطقه ای و جهانی است و راه را برای خاور میانه ی جدید باز می کند.
کردها در این درگیری نمی خواهند که بدون برخورداری از یک جایگاه مشروع به زندگی شان ادامه دهند. این تمایل به تمام خلق هایی که ناگزیر از مواجهه با همان سیاست انکار هستند، تسری می یابد.
(ویون نتوانست مستقلاً این ادعاهای آقای بایک را تأیید کند.)
WION: “خاور میانه ی جدید”ی که می تواند پس از موصل شکل بگیرد، چیست؟
جمیل بایک: فعلاً روشن نیست که خاورمیانه بر چه مبنایی دوباره ساماندهی می شود. روشن است که منطقه تغییری را از سرمی گذراند و بدین لحاظ جنگ کنونی به آن شکل می دهد. موصل نشان گر جنگ تمام منطقه است و سریع و آسان به پایان نمی رسد. جنگ موصل ممکن است راه را برای درگیری های فرقه ای جدیدی باز کند که بسیار به درازا بکشد.
برای درک وضعیت کنونی فرهنگ از هر چیز دیگر مهم تر است. مذهب یکی از شاخص های فرهنگ آسیای غربی است و درک روشن نقش آن در میان جوامع بسیار مهم است.
وقتی که ما راجع به مذهب صحبت می کنیم، یکی از مشخصه های اصلی آن پیروی کردن است و این راه را برای جزم اندیشی و محافظه گرایی در خاور میانه هموار می کند. این مشخصه مانع رشد و پیشرفت می شود زیرا پیروی کردن را برای ساختارهای متفاوت الزامی می داند.
بدون طرح سؤال در مورد این فرهنگ پیروی ایجاد تغییر در خاور میانه ناممکن است. مذاکره، بحث و تبادل نظر، مجادله و انتقادگرایی اساس اصلاح و نوزایی است. اگر کسی خواهان ایجاد تغییر در خاور میانه است، پشت سر گذاشتن این روند اصلاح و نوزایی ضروری است.
پ ک ک باور دارد که تغییر در منطقه تنها با تقویت مبارزه برای آزادی زنان و “ملت دموکراتیک” می تواند رخ دهد. این دو چیز برای ما پایه های ایجاد روشنگری در یک خاور میانه ی جدید است.
WION: آیا عراق با توجه به بازی گران فرقه ای زیادی که علیه داعش می جنگند، وحدت خود را حفظ می کند یا تبدیل به یک اتحادیه ی دولت ها بر اساس اعتقادات مذهبی می شود؟
جمیل بایک: حتی اگر داعش نابود شود، درگیری های فرقه ای از آن هم خطرناک تر است. در خاور میانه دو قدرت عمده وجود دارد که با هم درگیر رقابت هستند: ایران و ترکیه. ایران از حشد شعبی (نیروهای شبه نظامی عمدتاً شیعه) و ترکیه از حش وطنی (یک گروه شبه نظامی عمدتاً سنی) حمایت می کند.
ترکیه با پشتیبانی عربستان سعودی و قطر و استفاده از داعش می خواهد که سلطه ی عثمانی جدید خود را برقرار سازد.
خشونت فرقه ای به تفرقه و اختلاف در درون جامعه کشیده می شود، خصومت های پایداری میان گروه های مردمی متفاوت به وجود می آورد و نابودی و ویرانی زیادی در میان مردم به بار می آورد.
اندیشه ی “ملت دموکراتیک” درمانی برای این است. این اندیشه بر پایه ی اتحاد بین هویت های مذهبی و قومی متفاوت قرار دارد. در کنار هم نگه داشتن موجودیت های متفاوت تنها از طریق به کارگیری “ملت دموکراتیک” ممکن است. برای جلوگیری از درگیری های فرقه ای در منطقه ما باید بر این مفهوم پافشاری کنیم. اندیشه ی “ملت دموکراتیک” در عراق و سوریه در حال رواج است.
کردها نباید وارد درگیری های فرقه ای شوند. هویت های مذهبی متفاوتی در میان کردها وجود دارد و تنها راه پرهیز از اختلاف و رنج ایستادن در برابر درگیری های فرقه ای و همکاری برای وحدت تمام گروه های قومی و مذاهب است. کردها تنها از این طریق می توانند که از خود و خلق های خاور میانه دفاع کنند.
WION: درگیری فرقه ای تهدیدی برای آینده ی خاور میانه است. شما از دیرباز برای کردستان، سرزمین کردها، مبارزه کرده اید. خود این یک مبارزه ی فرقه ای نیست؟
جمیل بایک: در حال حاضر هدف ما ایجاد کردستانی مستقل نیست. اگر کردها در هر بخش از کردستان اجازه ی برخورداری از حقوق دموکراتیک خود را داشته باشند، مسأله ی کرد حل خواهد شد.
جوامع متفاوت کرد ویژگی های خاص خود را دارند. حل شدن مسأله ی کرد در هر کشور از طریق دموکراتیک به حل نهایی مسأله منجر می شود.
منظور ما از مفهوم “ملت دموکراتیک” دقیقاً این است: قلمروی مستقل که حقوق هیچ خلقی را انکار نمی کند. ما همین را برای خلق های دیگر نیز می خواهیم. “ملت دموکراتیک” به معنای برقراری ملتی جدا برای کردها نیست بلکه به معنای به کارگیری اندیشه هایی مانند آزادی، دموکراسی، برادری و عدالت در میان خلق های متفاوت است. پ ک ک آنچه را که برای کردها می خواهد برای مردمان دیگر هم می خواهد.
ما دیگر برای تشکیل کشوری مستقل نمی جنگیم. مرزها دارند معنای خود را از دست می دهند. اتحادیه ی اروپا نوعی اتحادیه ی دولت هاست که در آن مرزها معنای سابق خود را ندارند. ما همین الگو را برای خاور میانه می خواهیم. منطقه ای که در آن مرزها دیگر مشکلی بر سر راه وحدت مردم نیست.
منظور ما از دموکراسی حکومت اکثریت بر اقلیت نیست. دموکراسی مسأله ی حقوق است. هر گروه مذهبی یا قومی فارغ از جمعیت آن باید بتواند از حقوق خود برخوردار شود. ستون “ملت دموکراتیک” این است.
ترجمه: خبرگزاری کردپرس- سرویس جهان