از اعتصاب غذایی زندانیان  ۴۸ روز است که سپری می شود و طبق روال معمول رسانه های وابسته به گروهک از حمایت  دروغین خود دست برنداشته  و با تمام بی شرمی اذعان دارند که بسیاری از اعتصاب گنندگان در آستانه مرگ قرار دارند ، دورغگویی و شعارهای دهن پرکن که اصلی ترین شیوه پ.ک.ک و پژاک در فریب افکار عمومی بوده ، این بار هم از وضعیت  بحرانی بوجود آمده سوء استفاده کرده و با شعار  ” مقاوت زندگی است ” افکار عمومی را متوجه خود ساخته است.

برای پ.ک.ک و پژاک هیچ  فرقی ندارد که اعضایشان در کوه ها و دره ها کشته شوند و یا در زندان ها ، اما  برای بزرگ نمایی و مهم جلوه دادن سیاست های خود اعتصاب غذایی زندانیان کیس خوبی است ،  پ.ک.ک و پژاک می داند که انتهای این اعتصاب غذا به مرگ زندانیان ختم می شود و در این مدت  ۴۸ روز هیچ گونه عکس العملی از دولت ترکیه در قبال این حرکت دریافت نکرده اند،  پس چرا سران این گروهک ظالم بر مداومت اعتصاب  غذایی زندانیان اصرار می ورزد؟ سران این گروهک در حالی از اعتصاب کنند گان حمایت می کنند که خودشان به عیش و نوش و خوشگذرانی مشغول می باشند.