آشنایی با گروهک(سکولار – کمونیست )پژاک ارائه دهنده : معتصم هورامی

ایرانیان از بدو اسلام به این دین الهی گرویده‌اند و هیچ شخص یا گروه و دولتی نتوانسته در میان ملت‌های این مرزوبوم تفرقه بیندازد و یا تبلیغات ضددینی انجام دهد. اگر هم چنین گروه و افرادی هم بوده باشند؛ در کمترین زمان از بین رفته و حتی در حافظه‌ی افراد این سرزمین هم ردپایی از آنها نمانده است.

یکی از نمونه‌های ذهنیت ایرانی ـ اسلامی که مخالف سرسخت نظام‌های تروریست و ضددین است را در اینجا برای شما نقل می‌کنییم.

وضعیت کردها در ایران همانند سایر اعضا و اقوام می باشد به نحوی که انتشار کتابها، روزنامه ها، و سایر نشریات به زبان کردی مجاز بوده و ایران تنها کشوری است که بخشی از آن رسما کردستان نام دارد. نیمه شمالی کردستان سنی نشین و نیمه جنوبی کردستان شیعه نشین می باشد. سابقه مبارزه سازمان یافته ملی کردها در ایران به غیر از برخی شورشها و عصیانها به بعد از جنگ جهانی دوم به بهانه تاسیس جمهوری کردستان در مهاباد برمی گردد که عمده تاثیر پذیری ایدئولوژی فکری آن از جریانات ملی سایر بخش های کردستان بوده است و عدم حمایت کردهای مناطق دیگر از جمهوری(سکولار) کردستان در مهاباد نشان داد که کردها علاقه ای به اندیشه های ضددینی سکولاریستهای مزدور بیگانگان کمونیست شوروی سابق ندارند و … قابل ذکر است که پس از جنگ خلیج فارس، عملیات موسوم به «چکش تعادل» که زیر نظر ایالات متحده برای کردهای(سکولار) انجام گرفت پای قدرتهای (سکولار)غربی و سازمان ملل (سکولار)را به معادله با کردها کشانده و مسئله به یکباره بین المللی شد و شکل گیری دولت خودمختار و تازه تاسیس شده کردها در شمال عراق، کردهای ترکیه ، سوریه و عراق را وارد معرکه کرد و بحث کردها به مرحله ای رسید که دیگر قابل چشم پوشی نبود، مگر به بهانه پذیرش خطر بی ثباتی دائمی در خاورمیانه . جامعه کرد ایران را به گروههای سوران، کرمانج، گوران، اورامی، کلهر و لر تقسیم بندی می کنند و معتقدند در میان هر گروه منابع عشیره و خانوادگی مبنا قرار می گیرد و از اینرو آنها عامل اصلی شکست و ضعف در مبارزات در این بخش را عامل پراکندگی و تجزیه درونی و منافع فردی می دانند. آنچه در مورد مسئله کردهای ایران و همه اقوام ایرانی بسیار مهم می باشد این است که وقتی دشمن خارجی و حتی جدایی طلبان علیرغم خصومت و فعالیتهایی که برای تجزیه ایران دارند و می کنند ، معتقدند خلق ها و اقوام ایرانی از نظر نژادی( آریایی) فرهنگی تاریخی دینی(مسلمان بودن) و … به هم خیلی نزدیک می باشند و تضادها نمی توانند خود را به گونه بارز نمایان سازند فلذا شورشها و برخی تحرکات قومی(سکولاریستی ) که شروع می شود در کوتاهترین مدت به سرعت پایان می یابد و حتی بحث کوچ اجباری هم در ایران کارساز نمی باشد. پژاک(سکولار – کمونیست ) و چگونگی اعلام موجودیت: پس از دستگیری و زندانی شدن عبدالله اوجالان تغییر استراتژی در این حزب روی داد و مبارزه سیاسی بصورت مشروط جایگزین مشی مسلحانه شد و نام پ.ک.ک. (حزب کارگران کردستان) در فروردین ۱۳۸۰ به کادک (کنگره آشتی و دموکراسی کردستان) تغییر یافت و با خط دهی مستقیم آلمان و فرانسه عبدالله اوجالان به عنوان رهبر افتخاری تعیین ، اما هدایت گروه را شورای رهبری عهده دار شدند که به دلیل اختلافات سلیقه، عقیده و سیاسی و وابستگی هرکدام از آنها به یکی از سازمانهای اطلاعاتی کشورهای اروپایی و امریکا در شیوه مبارزه و هدایت نیز اختلاف بوجود آمد و تفرقه ایجاد شده موجب سردرگمی آنها در نوارهای مرزی ایران ، ترکیه و عراق گردید که بعضی از آنها تسلیم ، برخی منفک از گروه و برخی هم به کشورهای اروپایی فراری شدند. در کنگره هشتم به تاریخ ۱۶/۱/۸۱ تصمیم گرفتندکه پ.ک.ک. (سکولار – کمونیست )جهت گسترش فعالیت خود شعبه و نمایندگی هایی را در هر یک از کشورهای ایران، ترکیه، سوریه و عراق تاسیس نماید و بر اساس اصول دموکراتیک فعالیت و اهداف گروه را دنبال نمایند. در ایران افراد پژاک در نقاطی از استان اذربایجان غربی و مناطق مرزی اقدام به شرارت ، اخاذی، قاچاق و تبلیغ علیه اسلام نمودند که در سال ۱۳۸۲ این گروه منسجم تر شد و با هدایت کنگره دموکراتیک کردستان فعالیتهای سیاسی، امنیتی و روانی خود را گسترش دادند تا اینکه در کنگره نهم یا کنگره دوم کادک ۴/۸/۸۲ نام کادک به کنگره خلق کردستان(کهک) تغییر یافت و در راستای کاهش از مشکلات داخلی و همچنین برای رسیدن به هدف اصلی و نهایی خود که تشکیل کردستان بزرگ(سکولار – کمونیست ) بود و لازمه آن نفوذ و گسترش هرچه بیشتر در ۴ کردستان ترکیه ایران سوریه و عراق می باشد اقدام به تاسیس حزب هایی بظاهر مستقل برای هریک از کردستان ها نمودند که شاخه ایرانی آن به نام حزب حیات آزاد کردستان(پژاک) رسما تشکیل . عبدالرحمن حاجی احمدی (کمونیست )از عناصر قبلی حزب (سکولار) دمکرات و از اهالی روستای قره قصاب نقده که فعلا در آلمان به سر می برد، هدایت گروه را بر عهده گرفت و به دبیر کلی پژاک انتخاب شد . و در اولین کنگره پژاک (۱۳ – ۶/۱/۱۳۸۳) حاجی احمدی(کمونیست ) رسما به سمت دبیر کلی انتخاب و در کنگره دوم ( ۲۸ – ۱۸/۸/۸۴) شورای رهبری پژاک انتخاب شدند. این گروهک بلافاصله با تعیین نشان و تدوین و تصویب و انتشار اساسنامه و همچنین با تشکیل شاخه های فرهنگی ، سیاسی و نظامی و تبلیغ گسترده در بین جوانان فعالیت خود را گسترش و بر تهدیدات خود افزود بطوریکه توانست در منطقه اثرگذار و حتی موجودیت سایر گروه های کردی را تحت الشعاع قرار دهد.

مصوبات ضد ایرانی کنگره اول پژاک: این مصوبات که کاملا ضد ایرانی بوده و عمده اهداف این گروهک تروریستی و تجزیه طلب در این کنگره بیان شده است به شرح زیر می باشد:

۱- تغییر قانون اساسی در ایران ۲- تشکیل سیستم فدرالی در ایران ۳- از میان برداشتن حاکمیت دینی در ایران ۴- اتحاد با نیروهای دموکراسی خواه ۵- چاره یابی مسائل کردها در چارچوب تحولات دموکراتیک ۶- بنیان نهادن جامعه ای آزاد و دموکراتیک با مشارکت تمامی خلق های ایران و به پیشاهنگی خلق کرد ۷- تلاش در جهت آزادی تمام اقشار اجتماعی، گسترش اتحاد و پیوند دمکراتیکی با خلق کرد ساکن در دیگر بخش های کردستان. ۸- ایجاد روابط آزادانه در میان خلق های ایران و همکاری با تمامی خلق ها و حرکت های آزادی طلبانه منطقه جهت رسیدن به فدراسیون دمکراتیک خاورمیانه

ایدئولوژی پژاک: ایئولوژی حاکم بر پزاک همان ایئولوژی حزب پ.ک.ک. یعنی افکار و اندیشه های عبدالله اوجالان(آپوئیسم) (سکولار – کمونیست )است کا اینکه حاجی احمدی رئیس گروهک پژاک در پاسخ به سوال رادیو آمریکا در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۳۸۶ که می پرسند: چرا اوجالان رهبر شماست؟ می گوید : ما از اندیشه های اوجالان به عنوان ایئولوژی پیروی کرده و بر همین پایه آنرا به عنوان راه کار مبارزات خود قبول کرده ایم. حزب پ.ک.ک. بر اساس ایدئولوژی مارکسیسم – لنینیسم پایه گذاری شده و اساسنامه خود را نیز بر مبنای آن تنظیم کرده بود اما بدنبال فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی حزب مذکور نیز به سوی لیبرالیسم گرایش پیدا کرده است و شرایط حاضر بر ( سوسیال- دموکراسی) تاکید دارد. اما در هر صورت این گروه معتقد است سیر تحول تاریخی بر اساس نظریه مارکس صورت می گیرد و تحلیل مادی و طبقاتی از تاریخ جهان ارائه می دهد . این گروه در تحلیل ماتریالیستی از تاریخ معتقد است ایران منشاء و مبداء شروع نظام طبقاتی( برده داری) است و دین زرتشت تا قبل از ورود اسلام به ایران تقویت کننده فئودالیسم بوده است ئ بعد از آن این نقش به دین اسلام واگذار شد. لذا زرتشت و اسلام هردو نقش پشتیبان نظام طبقاتی در ایران را به عهده داشته اند. و همانطور که در قسمت آپوئیسم و مبانی معرفتی آمده است آنها در یک دید کلی دین بطور عام و اسلام بطور خاص را عامل عقب ماندگی و عدم تحول در مشرق زمین ب.یژه ایران و خاورمیانه می دانند که به منظور رسیدن به اهداف مطلوب نظام آپوئیستیباید تمام مظاهر دین و حاکمیت های مبتنی بر دین از عرصه فردی و اجتماعی حذف گردد. چنانچه ذکر شد پژاک در خصوص مسائل ملیت ، نژاد ، زن ، خانواده و … معتقد به مبانی معرفتی آپوئیسم است که در فصل پیشین تبیین شده است و بطور کلی می توان نتیجه گرفت که مانیفست این تفکر نفی دین و اخلاق در روابط فردی و اجتماعی ، نفی نظام خانواده و بی بندوباری جنسی ، نفی سنتها و آداب حسنه اجتماعی و نفی ملیت م یباشد.

اهداف و برنامه های پژاک: ۱- انجام اقدامات فریبکارانه و عملیات روانی و پخش و رواج شایعات برای حفظ حضور خود و گمراه کردن نیروها و عوامل دولت ۲- نفوذ تیم های کوچک به داخل پوشش های مختلف ۳- استفاده از مناطق بینابینی پایگاه ها و خط یگانها ۴- تلاش برای برقراری ارتباط با کشورهای خارجی و بین المللی کردن مساله کردستان با استفاده از کهک ۵- تبلیغات علیه نظام در تمام جوانب خصوصا بی اثر جلوه دادن اقدامات مردمی و عمرانی نظام در منطقه ۶- تلاش برای توده ای کردن مبارزات و رهبری و هدایت آن ۷- ایجاد رعب و وحشت در میان افراد هوادار و ترور عوامل همکار و موثر نظام در منطقه ۸- تلاش برای جلب و جذب حمایتهای مردمی و بهره برداری از آن در جهت ساختن کانونهای اعتراض و ایجاد اغتشاش و غیره. ۹- قوی کردن سیستم ارتباطی خود با مردم از طریق رادیو، تلویزیون، انتشارات و نوشتن شعار و پخش اعلامیه و اینترنت. ۱۰- سعی و تلاش برای برقراری ارتباط بیشتر با احزاب حاکم در عراق و جلب حمایت آمریکا ۱۱-پیچیده کردن سیستم های تشکیلات داخلی و خارجی به نحوی که سیستم های نظام نتوانند در آن رخنه و آسیب برسانند. ۱۲- پرهیز از درگیری مستقیم با نیروهای دولتی به منظور حفظ نیرو. ۱۳ – تلاش برای ارتباط با سایر گروه های کردی مخالف جمهوری اسلامی ایران.

استراتژی پژاک(سکولار – کمونیست ): گروهک پژاک ( شاخه داخلی حزب پ.ک.ک. در ترکیه) در جدیدترین تحرکات خود به تدوین استراتجی “تقابل با نظام” پرداخته و اقدامات زیر را در دستور کار خود قرار داده است: ۱- تشدید اختلافات مذهبی بین شیعه و سنی و بالابردن تعصبات قومی ۲- مخدوش کردن قومیت ایرانی اقوام کرد و ایجاد کشورموهوم کردی ۳- تلاش برای بین المللی کردن مسائل قومی کردها و فضاسازی بین المللی ۴- مقایسه سه سوی مرز ایران ترکیه و عراق و القای موفق الگوی شمال عراق. ۵- تلاش برای زدودن ارزشهای اسلامی و ترویج و گسترش فرهنگ غربی ۶- راه اندازی و فعال کردن کمیته زنان ۷-استفاده ابزاری از عنصر زن و القاء این موضوع که زن در فرهنگ اسلامی و ایرانی مورد ظلم و تحقیر واقع می شود. ۸- تلاش برای بالابردن توقعات و افزایش مطالبات سیاسی ، اجتماعی و رفاهی در سطح منطقه بویژه در بین جوانان و مدیریت بر آنها در جهت ایجاد نافرمانی مدنی و شورش های اجتماعی. ۹- تبلیغات منفی علیه نظام و مخدوش کردن چهره مردمی نظام در افکار عمومی با بزرگنمایی مشکلات اقتصادی و اجتماعی منطقه و منفی نشان دادن خدمات عمومی و رفاهی دولت در مناطق کردنشین. ۱۰-اقدام مسلحانه از قبیل:درگیری مین گذاری و ترور در غرب و شمال غرب کشور ۱۱- تشکیل هسته های مخفی جوانان و دانشجویان ۱۲- شناسایی و برخورد با اعضای بسیج و آن دسته از افرادی که با نهادهای امنیتی نظام همکاری دارند. ۱۳- اعزام کادرهای سیاسی و تشکیلاتی مجرب به داخل کشور و … ۱۴ اعلام آمادگی به دانشجویان کرد زبان جهت استخدام به سازمان به عنوان کارمند ستادی بعد از فارغ التحصیلی ۱۵- وعده پژاک به مخاطبین خود جهت بکارگیری با حقوق مکفی در منطقه شمال عراق حاجی احمدی رئیس گروهک تروریستی پژاک در تیرماه سال ۱۳۸۶ در مصاحبه با هفته نامه میدیا و همچنین در گفتگو با صدای آمریکا در تاریخ ۲۵ شهریور سال جاری استراتژی جدید این گروهک را شکل گیری نظام کنفدرال بیان می کند.

اقدامات پژاک(سکولار – کمونیست ) و فعالیت های هسته های تشکیلاتی آن: پس از اعلام موجودیت پژاک حضور تیم های تشکیلاتی این گروهک در مناطق مرزی ایران ، ترکیه و عراق گسترش یافت. در تحریم انتخابات مجلس هفتم در زمستان ۸۲ و درخواست از مردم برای عدم همکاری با بسیج ، جزء اولین اقدامات پژاک در منطقه محسوب می شود. این گروهک از خلاء نبود سایر احزاب (سکولار)کردی در منطقه نهایت استفاده را برده و با تجاربی که در کار تشکیلاتی دارند در مدت کوتاه بیشترین حضور و فعالیت را در مناطق کردنشین و حتی در نقاطی که سایر گروهک در چند سال گذشته موفق به حضور و فعالیت نگردیده اند، داشته اند. یکی از مهمترین وظایف این تیم ها ارتباط با قشر جوان تحصیلکرده ( دختر و پسر) و بر انگیختن احساسات ناسیونالیستی در آنها بوده است که از بین این جوانان جذب شده بخشی به همراه تیم ها به عراق رفته و بخش دیگری به عنوان هسته تشکیلاتی وظیفه فعالیت در سطح منطقه را به عهده دارد که به نمونه هایی از فعالیت این هسته ها اشاره می گردد: ۱- گسترش شبکه هسته های تشکیلاتی و معرفی آنان به پژاک بصورت انحرافی( افراد واجد شرایط برای گذراندن آموزش های لازم فراخوانی می شوند. ) ۲- تبلیغ برای جذب جوانان به این گروه و معرفی آنان به شاخه نظامی پژاک( به عنوان گریلا) ۳- شناسایی فرماندهان نظامی منطقه و تعقیب و مراقبت از آنان ۴- شناسایی عوامل اطلاعاتی نظام و معرفی آنان به کادرهای پژاک ۵- تلاش برای نفوذ در نیروهای مسلح ایران از طریق سربازان بومی. ۶- شرکت در جلسات درون گروهی پژاک و ارائه نظرات ، انتقادات و پیشنهادات. ۷- جابجایی و نقل و انتقال کادرها در سطح منطقه ۸- اطلاع از خانه های تیمی مورد استفاده کادرهای پژاک در منطقه ۹- تهیه فیلم و گزارش از ناآرامی ها و ارسال آن ۱۰ – ارائه گزارش هفتگی یا ماهانه از وضعیت منطقه.

وابستگی پژاک به غرب و آمریکا: گروهک (سکولار – کمونیست ) پژاک نه تنها از لحاظ فکری بلکه در رفتارهای سیاسی و سازمانی خود کاملا سرسپرده و مزدور آمریکا و غرب (سکولار )می باشد، که در مستندات زیر به بخش هایی از آن اشاره خواهد شد. “سیمون هرش” روزنامه نگار و مقاله نویس نشریه نیویورکز در پاییز ۸۵ در اظهارات افشاگرانه ای اظهار می دارد که آمریکا و اسرائیل از گروه های کرد شورشی در ایران موسوم به پژاک حمایت می کنند. هرش گفت:«آمریکا که به ترکیه قول داده است تا به کار حزب کارگران کردستان موسوم به پ.ک.ک. پایان دهد، از کردهای ناراضی در ایران موسوم به پژاک که درصدند تا بطور پنهانی ایران را بی ثبات کنند حمایت و از آنها پشتیبانی می کند.» وی فاش کرد که طی شش ماه گذشته آمریکا و اسرائیل به این گروه غیرقانونی- که شاخه ایرانی پ.ک.ک. محسوب می شود- کمک های تجهیزاتی و آموزشی ارائه کرده اند. هرش می گوید : که طی دوره رامسفلد در پنتاگون تعداد عملیات های پنهانی آمریکا در منطقه افزایش یافته است. و توضیح می دهد که حمایت امریکا از شاخه ایرانی پ.ک.ک. یعنی پژاک برای بی ثبات کردن حکومت ایران است. همچنین روزنامه نیو آناتولین چاپ ترکیه در گزارشی نوشت که آمریکا از فعالیت خرابکارانه گروهک پژاک که با حزب کارگران کردستان(پ.ک.ک.) در ارتباط است حمایت می کند.به گزارش خبرگذاری مهر، این روزنامه در گزارشی می نویسد:«در صورتی که نیروهای پ.ک.ک. بتوانند در داخل ایران دست به ایجاد ناامنی بزنند مقامات آمریکایی مخالف حضور آنها در کوه های قندیل در شمال عراق نیستند» به نوشته این روزنامه مقام های آمریکایی و افسران اطلاعاتی این کشور به طور مکرر با پ.ک.ک. در منطقه کردستان عراق در تماس هستند. نیو آناتولین همچنین در ادامه به نقل از منابع اطلاعاتی در اربیل آورده است:”پژاک شاخه ای از پ.ک.ک. در قندیل در خشونت ها برای مضطرب کردن مقام های ایرانی دخالت دارد” خبرگذاری آریا در تاریخ ۳/۴/۸۶ خبر داد رئیس گروه (سکولار – کمونیست ) پژاک ( از احزاب کرد معارض ایران) از همکاری آمریکا و چند کشور بزرگ (سکولار )غربی با آنان خبر داد . به گزارش سرویس اخبار ویپه آریا به نقل از سایت رنسانس نیوز ، عبدالرحمان حاجی احمدی دبیر کل گروه تروریستی پژاک در گفتگو با شبکه تلویزیونی A.R.D آلمان گفت: “امریکا و چند کشور بزرگ غربی از گروه پژاک حمایت می کنند و ژنرال های آمریکایی از اردوگاه آموزشی آنان بازدید کرده اند” حاجی احمدی افزود” وجود نیروهای پزاک در عراق امتیاز بزرگی برای آمریکا است و اگر حاکمیت ما نباشد ، اسلام حاکم خواهد شد.” اسوشیتدپرس در بهمن ماه ۸۵ از آموزش گروهک پژاک توسط آمریکا برای انجام عملیات نظامی در ایران گزارش داد. خبرگزاری آریا ۱۷/۱۱/۸۵ می گوید:”گزارش اسوشیتدپرس از اردوگاه گروهک پژاک در شمال عراق موید حمایت آمریکا و رژیم صهیونیستی از این گروه تروریستی است” به گزارش سرویس سیاسی به نقل از آسوشیتدپرس گروهک پژاک ، شاخه ای از حزب کارگران کردستان ترکیه(پ.ک.ک.) است که در سال ۲۰۰۴ پس از حمله نظامی آمریکا به عراق و اشغال این کشور تشکیل شد و در منطقه کوهستانی مرزی شمال عراق (کوههای قندیل) بر ضد ترکیه و ایران فعالیت می کند. اگرچه گروهک پژاک متعلق به سازمانی است که دولت آمریکا آن را تروریست نامیده است، اما نیروهای کرد این گروهک هم اکنون زیر نظر یگانی از نظامیان آمریکایی در اردوگاهی در منطقه کردنشین شمال عراق آموزش می بینند. « حسین افشین » فرمانده ترکیه ای اردوگاه پژاک در شمال عراق به خبرنگار آسوشیتدپرس گفته است:”اگر فعالیت ما غیر قانونی بود، دولت آمریکا از ما حمایت نمی کرد” »می یر جوانفر» کارشناس صهیونیست در امور ایران هم به خبرنگار آسوشیتدپرس گفته است حمایت اسرائیل از پژاک در راستای اهداف این رژیم برای مقابله با ایران است. خبرنگار اسوشیتدپرس در گزارش دیدار دوروزه خود از اردوگاه پژاک در شمال عراق، نوشته است” آنچه جالب توجه است، وجود انواع سلاح های خودکار آمریکا در این اردوگاه است” در همین حال، «دنیس کوچینیچ» نماینده کنگره آمریکا که از وی به عنوان یکی از نامزدهای مطرح حزب دموکرات برای شرکت در انتخابات گذشته ریاست جمهوری این کشور نام برده می شد، در نامه ای به جرج دبلیو بوش رئیس جمهور وقت ازینکه دولت وی از گروهک پژاک به عنوان ابزاری برضد ایران استفاده می کند، ابراز نگرانی کرد. ایرنا روز چهارشنبه ۲۱ شهریورماه ۱۳۸۶ از قول سایت اینترنتی رنسانس از سفر رهبر گروهک پژاک به فلسطین اشغالی و دیدار با مقامات رژیم صهیونیستی خبر داد. این سایت اینترنتی کرد زبان اعلام کرد:” پیش از سفر وی به اسرائیل چند مسئول صهیونیستی در منطقه قندیل در شمال عراق با او گفتگو کرده اند” این منبع می افزاید: ” سفر اخیر رهبر پزاک به آمریکا نیز توسط رژیم اسرائیل ترتیب داده شده، ولی رئیس جمهور آمریکا هنوز از اعلام رسمی این دیدار خودداری می کند” رهبر گروهک ضدانقلاب پژاک اواخر خرداد ماه امسال از سفرش به آمریکا و دیدار با مقامات آمریکایی و جلب حمایت آمریکا از تحرکات تروریستی این گروهک علیه جمهوری اسلامی ایران خبر داد. دولتمردان آمریکا در یک تناقض آشکار و فرار از مخمصه حمایت از تروریستها در مقابل افکار عمومی و ناظران سیاسی حمایت خود از پزاک را پشتیبانی از یک اقلیت قومی نام می برند. چنانچه مشاور ارشد اداره امور خاورمیانه وابسته به وزارت خارجه آمریکا آقای “دیوید داناها” در پاسخ به سوال رادیو آمریکا گفت:” گرچه پ.ک.ک. مادر پژاک می باشد و علیه ترکیه فعالیت می کند یک گروه تروریستی است . ولی پژاک در فهرست سازمانهای تروریستی قرار ندارد” وی اضافه کرد:”ما از حقوق اقلیتهای قومی پشتیبانی می کنیم” داناها توسل گروهک تحت حمایت کشورش به اسلحهو ترور برای برآوردن دستورات نظامی را به تلاش برای آزادی تعبیر کرد. حمایت مالی و تجهیزاتی آلمان از از پژاک و هدایت این گروه با مستقر شدن رحمان حاجی احمدی رهبر حزب پژاک در این کشور نیز قابل توجه است که حاجی احمدی اخیرا “درگفتگو با برنامه مونیتور شبکه تلویزیونی “آ.آر.دی” آلمان اظهار داشت: تبعه دولت آلمان هستم. دولت آلمان از فعالیتهای من مطلع است و من از منزل خود در کلن ، پژاک را هدایت می کنم” با توجه به مستندات فوق برای بهتر روشن شدن ارتباط بین غرب و آمریکا با پ.ک.ک. و پژاک این سوال مطرح است که تا چه میزان ادعای مبارزه با تروریسم از سوی غرب(سکولار ) و آمریکا(سکولار) پذیرفتنی است ؟ چرا این گروهک ها در کشورهای اروپایی و امریکایی به طور آزادانه و بدون کمترین واهمه و محدودیتی به فعالیتهای غیرقانونی مشغولند و برای اقدامات تروریستی سرباز گیری می کنند و از اردوگاه های آموزشی و … برخوردارند؟ خبر تکان دهنده اینکه شبکه یک تلویزیون آلمان در یکی از برنامه های خود اخیرا فیلمی از آموزشهای چریکی پژاک را تبلیغ و پخش می کرد.ضمن اینکه این اقدام خود به معنای پذیرش و تبلیغ یک گروهک تروریستی است که حاکی از یک سری حقایقی در خصوص رابطه آمریکا و آلمان با این گروهک است که معنا و مفهوم مبارزه با تروریسم را آشکار می سازد. کردهای(سکولار – کمونیست ) مصاحبه شده در این برنامه اظهار کرده اند که در پایگاهی در عراق آموزش دیده اند که هر دو روز یکی از فرماندهان امریکایی در این اردوگاه حضور پیدا می کردند. در همین رابطه عبدالرحمان حاجی احمدی که خود را رهبر گروهک(سکولار – کمونیست )پژاک معرفی می کرد و در آلمان بسر می برد. سخنانی را مطرح ساخت که نشان می داد مقامات اطلاعاتی و امنیتی آلمان با او به طور مستمر در تماسند و از فعالیتهای او و افرادش آگاهند. نمونه دیگر از این دست پشتیبانی های دولت بلژیک از گروهک پژاک است . این گروهک اگرچه از عده و عده زیادی برخوردار نیست لکن در این کشور بدون هیچ گونه محدودیت و مانعی به تبلیغ ایده های (سکولار – کمونیست ) خود مشغول و به جذب و سرباز گیری در این کشور می پردازد.«سرتان» یکی از اعضای پژاک در مصاحبه ای در همین رابطه گفت که در اردوگاه های پژاک در بلژیک جذب و از آنجا به کردستان عراق اعزام و آموزش های لازم برای عملیات های تروریستی را دیده است. در مجموع این رفتار غربی ها نشان می دهد مبارزه با تروریسم به معنای مبارزه با دولت ها و گروه های هم سو است و برای مبارزه با این هدف همه نوع اقدامات ضدبشری ممدوح و مشروع تلقی می شود. موقعیت و درماندگی گروهک (سکولار – کمونیست )پژاک: گرچه گروهک(سکولار – کمونیست ) پژاک با توجه به شرایط موجود در شمال عراق و حمایت همه جانبه امریکا از این گروهک توانسته مزاحمت و هزینه هایی در چند سال اخیر بر ایران تحمیل کند، اما عدم پایگاه مردمی این گروهک(سکولار – کمونیست ) در میان مردم مسلمان کرد و هوشیاری و دلاورمردی بیدارگران ومجاهدین اسلام آنان را مجبور به عقب نشینی و دست به دامن شدن این و آن شدند. از این رو حاجی احمدی مصرانه از دوستان کرد ایران از جمله جلال طالبانی خواست تا میانجیگری نموده و ایران را متقاعد کنند از تعقیب آنان منصرف شود. وی به رادیو آمریکا گفت: ” اگر طالبانی به ما تضمین دهد که جمهوری اسلامی به ما حمله نمی کند ، ما نیز اسلحه هایمان را به زمین می گذاریم و فعالیت مسلحانه نخواهیم کرد. این گروهک که مدتها داعیه اتحاد بین همه گروهک های (سکولار ) کردی را در سر می پروراند ، امروز مایوسانه و ناامیدانه از چنین اتحادی در مقابل سوال رادیو آمریکا که پرسیده بود :” جبهه متحد شرقی کردستان به کجا انجامید؟” بیان کرد:” جبهه متحد شرقی کردستان به هیچ جایی نرسیده است. من نمی خواهم به شما دروغ بگویم” این گروه حتی در بین احزاب کردی در شمال عراق هم پایگاه ندارد سرکرده این گروهک در جواب سوال رادیو آمریکا که می گوید ” رابطه شما با اتحادیه میهنی کردستان و حزب دمکرات کردستان عراق چگونه است ؟ ” می افزاید:” نه خوب است نه بد” وی در ادامه می گوید:” سخنانی که آقاین مسعود بارزانی و نچیروان بارزانی اظهار می دارند، بیشتر به اپوزیسیون ترکیه در خاک کردستان کمک خواهد کرد” رئیس این گروهک در وضعیتی بسیار نامناسب و نابسامان در مقابل سوالی که پرسیده شد:”آمریکا بودجه ای را برای مبارزه با تروریسم اختصاص داده است. اگر بخواهند کمکی به شما بکنند آیا حاضرید آن را بپذیرید؟” گفت:« همین سوال شما را یک تلویزیون آلمانی از من پرسید همان پاسخ را به شما می دهم . اگر آدمی در حال غرق شدن در آب باشد و در آخرین لحظات کسی بیاید و دست او را بگیرد آیا در آن لحظات می تواند از او بپرسد آیا شما آدمکش نیستید؟ خونخوار نیستید؟ کافری یا مسلمان؟ آیا چنان سوالاتی در آن لحظه منطقی می باشد؟ ما حالا در حال غرق شدن هستیم» بلی عدم جایگاه مردمی، اختلافات و چنددستگی و سرسپردگی به بیگانگان این گروهک را در ورطه غرق شدن قرار داده است.