گفتگوی اختصای کورد هوال با ابراهیم گوچلو سیاستمدار مشهور کُرد در ترکیه
اشاره:
ابراهیم گوچلو سیاستمدار و نویسنده و حقوقدان مطرح کرد اهل دیاربکر است. وی از بنیانگذاران جنبش اتحاد ملی کرد در ترکیه است. او در رسانه های ترکی و کردی به خاطر انتقادات صریح و ارائه مستندات علیه پ ک ک مشهور است. مستندات وی درباره پ ک ک از اعتبار بالایی برخوردارند لذا بیشتر سازمان های غیردولتی حقوق بشری ترکیه و اروپا به مستندات وی اعتبار خاصی می دهند. گوچلو در مصاحبه ای اختصاصی به سوالات خبرگزاری کورد هه وال پاسخ داد:
کورد هوال: پس از کنگره پنجم، پژاک می گوید خواهان کردستان مستقل نیست. زیلان وژین و سیامند معینی روسای جدید مشترک آن نیز اخیرا با روزنامه فارسی زبان کیهان لندن وابسته به سلطنت طلبان مصاحبه کرده و گفته اند ما برای همه مردم ایران هستیم. این تغییر تا چه حد رویکرد واقعی پژاک را نشان می دهد؟
ابراهیم گوچلو: برای پاسخ به سوال شما باید گفت پژاک به دست چه کسانی تاسیس شد و هدف از تاسیس آن چه بود. اگر این موضوع شفاف نشود، نمی توان موضوع پژاک را فهمید. سیاست و استراتژی آن مشخص نمی شود و در این صورت روابط پژاک و پ ک ک و سلطنت طلبان را نمی توان تفسیر نمود.
کاملا واضح است و همان طور که عثمان اوجالان از مسئولان سابق پ ک ک اعلام کرده است پژاک با اراده پ ک ک تاسیس شد. لذا وقتی، نویسندگان و مفسران پ ک ک را نشاسیم نمی توانیم پژاک را نیز بشناسیم.
بدون شک در پشت همه رخدادها و تشکیلات و سازمان های کرد، تاریخی غنی و حوادثی مهم وجود دارند. همان طور که می دانیم تا زمان پیمان قصر شیرین در مناطق کردنشین مرز وجود نداشت. کردها با همدیگر زندگی عشایری، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی به پیش می بردند. پس از آن که مناطق کردنشین بین دو امپراطوری ایران و عثمانی تقسیم شدند، کردها در بین هر دو امپراطوری زندگی کردند.
جنبش ملی کرد نیز با این دو امپراطوری درگیری هایی داشت. این وضعیت تا زمان پیمان لوزان ادامه یافت. وقتی پیمان لوزان امضا شد، مناطق کرد در چهار کشور قرار گرفتند: ترکیه، عراق، سوریه و ایران.پس از پیمان لوزان جنبش ملی استقلال طلب از ویژگی خاصی برخوردار شد و ادامه یافت.
در مناطق کردنشین ترکیه نیز در سال ۱۹۱۹ در منطقه “کوچگری” علیه دولت ترکیه یک قیام ملی صورت گرفت و تا سال ۱۹۳۸ با قیام درسیم پایان یافت. سران جنبش ملی کرد کشته و اعدام شدند. رهبری جنبش ملی اجتماعی، سیاسی و سازمانی از بین برده شد.
در سال ۱۹۵۹ یک سری تحرکات ملی شروع شد اما در مدتی کوتاه سرکوب شد. در سال ۱۹۶۵ با سختی های فراوان یک حزب غیرقانونی به نام حزب دموکرات کردستان ترکیه تاسیس شد. در سال ۱۹۶۹ نیز کانون های فرهنگی انقلابی شرق به صورت قانونی تاسیس شدند. اما به ویژه پس از ۱۹۷۴ برای جنبش ملی کرد در ترکیه شرایط جدیدی ایجاد شد. در این شرایط احزاب و سازمان های غیرقانونی کرد توسط تعداد زیادی سیاستمداران کرد ایجاد شد که افراد شایسته ای رهبری آنها را بر عهده داشتند. من نیز یکی از مسئولان آن احزاب بودم. این سازمان ها در مدتی کوتاه در بین مردم محبوب شدند و پیش رفتند.
جنبش ملی در چارچوب استراتژی ملی، بصورت دموکراتیک و علمی خیلی سالم به پیش می رفت. هر روز که میگذشت این جنبش پیشرفت می کرد و سازمان های کردی نیرومندتر می شدند. دولت ترکیه وقتی متوجه شد نمی تواند راه این جنبش ملی را با زندانی کردن یا قتل کردها ببندد یک استراتژی جدید در پیش گرفت. یعنی به نام کردها یک سازمان تاسیس کرد و آن هم پ ک ک است. در اصل هیچ نیازی به داشتن یک سازمان جدید نبود، اما دولت با امکانات زیادی پ ک ک را تاسیس کرد. پ ک ک برای دور کردن جنبش ملی کرد از هدف استقلال و دولت شدن، همه سازمان ها و تشکیلات کرد را نابود کرد و اساس جنبش ملی کرد را از بین برد و به عنوان یک سازمان عملیات نظامی ایجاد شد.
به همین دلیل نیز پ ک ک همه سازمان های کرد را دشمن نامید و علیه آنها جنگ مسلحانه را شروع کرد. سران این سازمان ها و صدها نفر از اعضای آنها را به قتل رساند. احزاب و سازمان های کرد دو استراتژی داشتند. یک، استراتژی دولت فدرال و دیگر نیزاستراتژی استقلال و متحد شدن مناطق کرد. پ ک ک نیز برای رسیدن به هدفش روشی سخت تر از آنها را با جنگ مسلحانه برای استقلال اعلام کرد و خواهان اتحاد کردستان شد. این راهبرد فقط برای از بین بردن سازمان ها و احزاب کردستان بود.
اما پس از نابودن کردن احزاب و سازمان های کرد، پ ک ک نیز از دولت شدن و استقلال کردستان دست برداشت. اوجالان پس از آن که دستگیر شد اعلام کرد کردها حق ندارند دولت مستقل بخواهند. حتی کردها حق ندارند خواهان حکومت ذاتی (خودمختاری) و فدرالی نیز شوند. به همین خاطر نیز پ ک ک علیه کردها جنگ را آغاز کرد. وقتی در کردستان عراق بحث دولت شدن (استقلال) مطرح شد پ ک ک به تندی و با شدت علیه آن جنگ کرد.
در مناطق کردنشین ایران نیز پژاک، در اقلیم کردستان عراق حزب راه حل دمکراتیک کردستان و در مناطق کردنشین سوریه نیز حزب اتحاد دموکراتیک با یک استراتژی و هدف تاسیس شدند. پ ک ک به درخواست دولت های استعمارگر پژاک را تاسیس کرد. شما خوب می دانید در ایران نیازی به یک سازمان جدید کردی نبود. پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹ دو نیرو وجود داشتند یکی حزب دموکرات کردستان ایران و دیگری کومله بود.
هر دو سازمان در مناطق کردنشین ایران خواهان خودمختاری شدند. جنگ شروع شد اما در این جنگ شکست خوردند. هر دو حزب استراتژی جنگ مسلحانه را متوقف کردند و فعالیت سیاسی خود را به صورت غیرقانونی ادامه دادند. این احزاب در شرایط بدی بودند. در چنین شرایطی پ ک ک پژاک را ایجاد کرد. هدف پژاک حذف حزب دموکرات کردستان ایران و کومله و دیگر سازمان ها است. برای همین نیز لازم بود یک استراتژی دیگر در پیش بگیرند یعنی خیلی تند خواهان استقلال کردستان شود. اما پس از آن که پ ک ک به خواسته های خود رسید و وظیفه خود را اجرا نمود اجازه یافت به وظیفه اصلی خود برگردند یعنی علیه کردها فعال شود. اکنون همان کار را می کنند و لذا مسئولان پژاک استراتژی واقعی و مخفی خود را علنی می کنند. می دانید که مسئولان پ ک ک و پژاک مخالف جنگ پیشمرگه های حزب دموکرات و کومله علیه ایران هستند و برای همین نیز پیشمرگه های حزب دموکرات را کشتند.
مسئولان پ ک ک خیلی علنی گفتند حزب دموکرات و کومله نباید با ایران بجنگند و گفتند این جنگ به ترکیه و سعودی خدمت خواهد کرد. در ترکیه با این که احزاب آن بصورت علنی فعالیت می کنند، شهرداری در اختیار دارند و از امکانات زیادی برخوردارند و سازمان یافته هستند . هر چند نیازی به جنگ نیست اما جنگ مسلحانه به راه میاندازند. پ ک ک در ترکیه به ترکیه خدمت می کند. ضد کرد است. در کردستان عراق نیز ضد دولت کرد است. به همین خاطر نیز ضد پروژه بارزانی است و مخالف استقلال است.
در کردستان سوریه نیز در خدمت دولت سوریه است. اگر فرصت پیدا کند در جاهای دیگر نیز همانند کردستان سوریه دیکتاتوری خود را به راه خواهد انداخت.
کورد هوال:: خیلی از کارشناسان می گویند این تغییر به دستور پ ک ک بوده و می بینیم که پژاک به سلطنت طلبان این حرف ها را می زند و تلاش می کند دل آنها را به دست بیاورد. این به چه معناست؟ نباید فراموش کنیم سطلنت طلبان با این که خود سرگردان هستند اما کردها را قبول ندارند؟
ابراهیم گوچلو: بایستی بدون جر و بحث و سفت و محکم گفت پژاک یک سازمان وابسته به پ ک ک است. لذا مستقل و آزاد نیست. تصمیمات پژاک در پ ک ک گرفته می شود و پژاک نیز اطاعت می کند لذا هر تغییری در پژاک بدون دستور پ ک ک انجام نمی شود و با دستور و تصمیم پ ک ک صورت می گیرد.
هیچ شکی نیست که دست کشیدن از استقلال به دستور پ ک ک بوده است. اما این تغییر تاکتیکی نیست. برای فریب سلطنت طلبان نیست. تغییر استراتژیک است. هدف مخفی خود را برای از بین بردن سازمان ها و احزاب کرد ایران علنی می کند و پ ک ک و پژاک برای منافع حزبی خود مردم کرد را از اهدافشان دور می کنند و با همه دشمنان مردم کرد ارتباط برقرار می کنند. در زندگی پ ک ک نیز این موضوع خیلی علنی دیده می شود. برای همین نیز پژاک با سلطنت طلبان که دشمن کردها هستند ارتباط برقرار می کند. پ ک ک به دست کمالیست ها تاسیس شد و سپس با عراق و سوریه و خیلی کشورهای فرامنطقه ای ارتباط استراتژیک ایجاد کرد. لذا متناسب با خواسته آنها با ترکیه جنگید. برای همین نیز دولت ترکیه می خواهد این تشکیلاتی که علیه منافعش کار می کند را از بین ببرد.
کورد هوال:: اخیرا پژاک با اصرار می گوید مستقل از پ ک ک است اما اوجالان را رهبر خود می داند. چرا می خواهد خود را مستقل نشان دهد به گونه ای که هیچ کس نیز این را باور ندارد؟
ابراهیم گوچلو: همان طور که قبلا نیز اشاره کردم پژاک به دست و اراده پ ک ک تاسیس شد. همه کردها ، احزاب و سازمان های کردی نیز این را می دانند. وقتی پ ک ک حمایت نکند پژاک نیز وجود نخواهد داشت. اگر پ ک ک مخالف پژاک باشد خیلی آسان پژاک از بین می رود. مسئولان پژاک نیز نمی توانند چیزی بگویند و موضعی متفاوت داشته باشند.
لذا کسی باور نمی کند پ ک ک و پژاک جدا از هم باشند. پژاک به صورت تاکتیکی خود را جدای از پ ک ک نشان می دهد. پژاک نیز همیشه قول داده جنگ مسلحانه انجام دهد اما اکنون آن را متوقف کرده است. آنها هم می دانند اوجالان مخالف جنگ مسلحانه است و برای این که خود را مخفی کنند به اوجالان تکیه می کنند. برای همین نیز اوجالان را رهبر خود می دانند اما تصمیمات و دیدگاه اوجالان را قبول ندارد. این در ترکیه در روند صلح علنی شد. اوجالان گفت زمان جنگ مسلحانه به سر آمده باید پ ک ک دست از جنگ بردارد اما مسئولان پ ک ک در قندیل جنگ را ادامه می دهند.
کورد هوال:: پژاک می گوید هرگز خواهان استقلال کردستان نبوده و نیست و دیگران حرف هایش را اشتباه فهمیده اند. آیا این حرف ها متناقض نیست؟
ابراهیم گوچلو: کردها به خاطر برنامه و پروژه دولت شدن و استقلال فریب پ.ک.ک را خوردند که آن هم درواقع با هدف از بین بردن سازمان های کرد بود. پ ک ک و پژاک نیز برای فریب مردم و برای این که در بین مردم به قدرت تبدیل شوند ومردم را از احزاب و سازمان های کردی دور کنند خواهان استقلال بودند. به مردم می گفتند احزاب و سازمان های کردستان مخالف استقلال و دولت شدن هستند. در این استراتژی خود موفق بودند. این باعث شد صدها کرد زندانی و اعدام شوند. پس از آن بود که به استراتژی اصلی خود برگشت و با دولت های استعمارگر به توافق رسید. پ ک ک این استراتژی را در همه بخش های کردستان اجرا کرد. باید کردها در خاورمیانه و همه کردستان، پ ک ک و سازمان های آن را خوب بشناسند و این واقعیت ها را بدانند.