نویسنده : هیوا کمانگرپور روزنامه نگار و تحلیلگر حوزه کُردی

الکساندر باتسان خارچنکوف یکی از مسئولان وزارت امور خارجە روسیە می گوید: ما به عنوان پ.ک.ک و شاخه نظامی این گروه در سوریه موسوم به YPG را سازمانهای تروریستی نمی‌دانیم.

بوتسان خارچنگوف کە در مصاحبه با خبرنگار اینترفاکس سخن می گفت افزود: این سازمانها در روسیە  بە شیوەای رسمی فعالیت می‌ کنند و در لیست ترور ما قرار ندارند.

همزمان منابع خبری کُردی اعلام کردند: عثمان بایدمیر و دیلک اوجالان  (خواهر زاده عبدالله اوجالان) از اعضای حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) که به همسویی با سیاست های پ.ک.ک اشتهار دارد به عنوان نمایندگان احزاب کرد ترکیه در کنفرانسی که قرار است ۱۵ فوریه در مسکو با حضور سیاستمداران و نمایندگان کردها تشکیل شود حضور خواهند داشت.

از سوی دیگر روز گذشته یکی از جنگنده‌های روسیه، ساختمانی را که در آن تعدادی از سربازان اعزامی ترکیه در نزدیکی شهر الباب سوریه مستقر بودند، را هدف قرار که در اثر آن سه سرباز ترکیه کشته و چندین نظامی دیگر نیز زخمی شدند.

پ.ک.ک و داعش از کشته شدن نظامیان ترکیه در نزدیکی الباب بیشترین سود را می برند. اقدام جنگند های روسی در هدف قرار دادن نظامیان ترکیه در نزدیکی الباب در حالی صورت گرفته است که ترکیه در آستانه تصرف شهر الباب بود. ترکیه به شدت با ایجاد کمربند کردی در مناطق شمالی سوریه و نواحی مرزی سوریه با ترکیه از سوی پ.ک.ک مخالف است و برای جلوگیری از اتصال سه منطقه کردی جزیره، کوبانی و عفرین از اواسط تابستان گذشته عملیات سپر فرات را آغاز کرده است و در حال پیشروی بسوی الباب و منبج است. هدف ترکیه این است تا آن بخش از شبه نظامیان پ.ک.ک که از رودخانه فرات عبور کرده و به غرب این رودخانه رفته اند را از منبج و حومه الباب اخراج کند.

شاخه پ.ک.ک در سوریه در خرداد ماه ۱۳۹۴ با اشغال شهر تل ابیض که در آن اکثریتی عرب همراه با اقلیت کُرد زندگی می کنند، برغم مخالفت اعراب دو منطقه یا دو کانتون جزیره و کوبانی را به یکدیگر متصل کرد. پ.ک.ک در سال جاری میلادی نیز با عبور از رود فرات و اشغال چند منطقه عربی از جمله شهر منبج قصد داشت هر سه منطقه کردنشین سوریه (جزیره، کوبانی ، عفرین) را به یکدیگر متصل کند و یک کمربند کُردی در مرز سوریه با ترکیه ایجاد کند.

در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۵ دو جنگنده اف ۱۶ نیروی هوایی ارتش ترکیه یک فروند جنگنده سوخوی ۲۴ روسیه را در منطقه مرزی سوریه و ترکیه سرنگون کردند که در اثر آن یکی از خلبانان روسی کشته شد و بعد از این حادثه روابط آنکارا – مسکو دچار تنش شد. مسئولان کرملین پس از حادثه سرنگونی جنگنده سوخو با علاقه بیشتری با مخالفان ترکیه و از جمله شاخه های وابسته به پ.ک.ک  رابطه برقرار کردند.

سفر صلاح الدین دمیرتاش رئیس حزب دمکراتیک خلق ها (HDP) به مسکو و ایجاد دفاتر نمایندگی شاخه های نظامی و سیاسی وابسته پ.ک.ک در کشور روسیه از دیگر نشانه های نزدیک شدن مسکو به پ.ک.ک و شاخه های اقماری آن بود.

رسانه های ترکیه نیز تا کنون بارها از کمک های تسلیحاتی مسکو به پ.ک.ک انتقاد کرده اند. اکنون با توجه به روابط نزدیک مسکو با شاخه های پ.ک.ک و نیز با توجه به سخنان الکساندر باتسان خارچنکوف یکی از مسئولان وزارت امور خارجە روسیە که پ.ک.ک را یک گروه تروریستی نمی داند، این دیدگاه قوت گرفته است که مسکو از پ.ک.ک به عنوان یک ابزار علیه آنکارا و در جهت پیشبرد سیاست های خود در منطقه استفاده می کند، اما نکته مهم اینجاست که اگر روند تحولات بگونه ای باشد که مسکو و آنکارا ناچار به همکاری با یکدیگر در حل بحران سوریه شوند که شواهد این همکاری نیز هویدا شده، آنگاه سرنوشت شاخه نظامی پ.ک.ک در سوریه چه خواهد شد؟

ترکیه اکنون در تلاش است تا با جلب رضایت مسکو در مذاکرات حل بحران سوریه که قرار است بزودی در ژنو برگزار شود، پ.ک.ک و شاخه های سیاسی و نظامی این گروه در سوریه هیچ نقشی نداشته باشند و به نشست ژنو دعوت نشوند و در مقابل شورای میهنی کردهای سوریه موسوم به ENKS که از حمایت ترکیه و مسعود بارزانی برخوردار است به ژنو دعوت شود و در آینده مناطق کردنشین سوریه نقش پر رنگ تری داشته باشد.

در صورت موافقت روسیه با این درخواستِ ترکیه، این را باید نشانه ی پایان کارکرد ابزارگونه پ.ک.ک برای مسکو دانست.