روز گذشته در برنامه افق صدای آمریکا مناظره سه نفره ای میان عرفان قانعی فرد (پژوهشگر تاریخ و منتقد)، سعید ساعدی (پژاک) و کاوه آهنگری (عضو کمیته مرکزی حزب دمکرات کردستان-حدک) در خصوص مسأله کردها در سوریه رخ داد که بحث به کنگره ملی کُرد کشید.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی :عرفان قانعی فرد علت ناکامی و شکست کنگره را جنگ قدرت میان بارزانی و پ.ک.ک توصیف کرد که در این اثنا دولت ترکیه به دنبال اهداف خود یعنی تضعیف پ.ک.ک می باشد و لو به قیمت قدرت یافتن بارزانی!
اما جالب تر از اینها حمایت این دو کرد وابسته به احزاب پژاک و دمکرات است که مدافع سرسخت برگزاری کنگره به سبک فعلی با مدیریت بارزانی هستند! گویا فراموش کرده اند مسأله کُرد مسأله ملی آنها بوده نه شخص بارزانی! فراموش کرده اند که قدمت، تاریخ، فرهنگ سیاسی و ملی آنها سال ها قدیمی تر و کهن تر از بوجود آمدن حکومت بارزانی است!
حتی اگر بخواهند با قاعده فرضی و خودساخته خودشان بازی کنند و کردستان را ۴ تکه کنند! باز هم قدمت حرکت های قاضی محمد و کُردهای ایران به مراتب بیشتر از تاریخچه بوجود آمدن بارزانی و پ.ک.ک است! حال چه شده که به یک باره خود را زیر بلیط کُردهای عراق و دیکته آنها برده و هویت خود را فراموش کرده اند مسأله ای است که هیچ کس هیچ توضیحی بر آن ندارد و آش شله قلمکاری شده به نام کنگره ملی کُرد. مسأله ای که اگر با این سبک مدیریت به وقوع بپیوندد آیندگان تاریخ کردستان ایران هیچ گاه خائنین و بی عرضگان این برهه از تاریخ کورد ایرانی که هویت خود را به حکومت محلی با قدمت زیر ده سال فروختند، نخواهند بخشید!
البته دو نماینده حزبی بی سواد فوق به جای پاسخ اساسی به اینگونه ابهامات مدام ضمن استفاده از الفاظ پرطمطراق بی معنا! (ژئوپلتیک، تکنیکال، اتنیکی، ساختاری و…) عرفان قانعی فرد و جمهوری اسلامی را نقد می کردند تا تشریح کنگره ملی کُرد و علت بی فروغی کُردهای ایران در آن؟!
این گلایه و نقد مهم نیز به برنامه صدای آمریکا وارد است که آیا نامبردگان فوق نماینده کُردهای ایران هستند یا اعضای دو حزب فرقه ای و قبیله ای محلی؟
