سرویس بین المل انجمن بی تاوان : دارابوتان نیز پس از سالها زندگی در کوه های قندیل موفق شد از گروه متواری شود و تسلیم نیروهای پلیس ترکیه شود ،وی افشاگری های در خصوصیات جنایت های پ ک ک را انجام داد و ماهیث ضد کُرد پ ک ک را هویدا ساخت.

دارا بوتان در خصوص قتل و کشتارهای درون سازمانی پ ک ک چنین می گوید :
در سال ۱۹۸۸ در دره بقاع بودم و  از ۳۵۰نفر کادر پ ک ک  تنها چهار نفر زنده ماندیم  ، دارا بوتان می گوید اگر در حال حاضر دره بقاع را بکنیم در هر دو متر جنازه یک بچه کرد را مشاهده می کینم

ودارا بوتان در اوروپا از طرف گروهک به دره بقاع جهت آموزش سیاسی و نظامی فرستاده می شود و بعد از دو هفته در آموزش از عبدالله  اوجالان انتقاد می گیرد و کلمه دیکتاتور را به اوجالان نسبت می دهد . اورا تحت نظر نگه می دارند و بعدا به یک سلول انفرادی می فرستند وبه وی کتابهای اوجالان داده می شود تا یک خود انتقادی مفصل بنویسد .و بعدا قناعتی برای گروهک ایجادمی شود که وی احتمالا جاسوس باشد اورا به غار جهنم می اندازند

انجمن بی تاوان قسمت های از افشاگری های داربوتان را ترجمه نموده و بشرح  در اختیار مخاطبان عزیز قرار می دهد.

نایلون را بر بدنم سوزاندند

پس از انتفاد از شخص  اوجالان مرا به غاری بی نام و نشان برده اند، چشم هایم را بستند و بعدا یک کتک مفصل خوردم و من را سوار  یک خودرو  کردند و بعد از پانزده دقیقه من را به غار برند غار خیلی بزرگ بود و داخلش راهم مرتب کرده بودند ،به فکر خانواده ام بودم ، خواهرم از پ ک ک فرار کرده بود و برادر بزرگم در عملیات کشته شده بود و از زن برادرم هم خبر نداشتم…

مرا شنکجه بسیار کرده اند

یک تشت نایلونی قرمز رنگ را بریدند و آتش زدند و هنگام سوختن تشت نایلونی قطرهای مذاب آن  را به روی اعضای بدنم می ریختند و سپس بر روی زخم ها نمک می پاشیده اند.  خبری از آب و غذا نبود  در انتظار بودیم که به ما بگویند که جاسوس هستی و مارا بکشند تا این که این عذابها به پایان برسد  حالا هم در بدنم اثرات شکنجه هست  و استخوان داخل دهانم را شکستند و بعدا با پیوند استخوان گاومیش استخوان دهانم را درست کردند و شش بار  عمل جراحی کردم و باید دو  عمل جراحی دیگر هم بشود .

ناخن های ما را تک تک می کشیدن و ناخن از جایش کنده می شد وبجای پانسمان با نایلون که در حال سوختن است جای ناخنها می ریختند و با چاقوی تیز روی بدنمان خدشه می انداختند و بعدا نمک روی زخمها می مالیدند کمپ وحشیها بود و یکی از افرادی را که به ما شکنجه می داد به اسم کد جمال (مراد قره ییلان)و در حال حاضر رهبر مشترک ک ج ک است و در ان زمان ما ۳۵۰نفری که در دره بقاع بودیم تنها چهار نفر زنده است و همگی را کشتند و تا بحال هم سر به نیست شده اند ودر آخر در غار بیست وچهار نفر بودند و تنها محمد شنر نجات پیدا کرد (و سالها بعد وی را به عنوان جاسوس کشتند )و زمانی که محمد شنر از زندان نجات پیدا کرد با اوجالان صحبت کرد و در سایه او من هم نجات پیدا کردم و چند نفر به نامهای نومان و فاتیح ….در غار بر اثر شکنجه ها جان دادند

روشهای عجیب برای شکنجه ها  بکار می بردند ودر دهان یک مرد ۷۶ساله نایلون سوزاندند و هر دو پای رفیق صمیمیم را سوزاندند و هم اکنون پاهایش پروتز است و با شیلنک  سرمها شلاق درست کرده بودند و همیشه ما  را می زدند و می خواستم که هر چه زودتر من را بکشند تا اینکه از شر این شکنجه ها نجات یابم و محکمه من را درست کردند و از ۳۵۰نفری که آماده بودند پرسیده شد اعدام کنیم ؟هرکس بعنوان موافقت برای اعدام دست بلند کردند ودر آن محکمه های خود ساخته حتی بچه های نه ساله هم برای اعدامم دست بلند کرده بودند و اعدام من را دو روز به تا خیر انداختند و زمانی که محمد شنر را به پیش اوجالان فرستادند ما راهم عفو کردند و بعدا در لبنان دو ماه تحت مداوا قرار گرفتم و دکترها خواستند که کلیه های مرا در بیاورند من اجازه ندادم و دو باره مرا به کمپ آوردند و هزینه مداوای  مرا گروهگ بر عهده گرفت و بعداز مدتی منرا به منطقه بوتان فرستادند ودر حین راه با پنچ نفر فرار کردیم و به سازمان بین المللی که در عراق بود پناه بردیم سال ۱۹۹۳م بود .

اوجالان قاتل جوانان کرد است

در هر دو متری دره بقاع اگر کنده شود یک جسد پیدا می شود کمپ بزرگی است و در این کمپ دادگاه  علنی برای قتل افراد برگزار می شد و اگر اکنون کمپ های  خنره و هفتانین و روزین و قندیل را کاوش نمایند حتما با جنازه ها برخوایم خورد

بعضی از خانوادها تصور می کنند که فرزندانشان در کوها هستند اما متاسفانه یک دیکتاتور فرزندان کردها را قربان می کند و هم اکنون هم بعضی خانوادها تصور می کنند که فرندانشان زنده هستند حال اینکه خود گروهک با بهانه هایی متعدد آنها را کشته اند و بعد از چند سال می گویند که در فلان عملیات شهید شد و یا به دلیل بیماری از دنیا رفت  و بعدا آنها را به عنوان شهید قلمداد می کنند واز این افراد یکی بنام” لیمیا باسکی “است وی می خواست که به نفری که عاشقش شده بود ازدواج کند و از گروه جدا شود اما توسط  ۶۷نفر  گلوله باران شد و بدنش را سوراخ سوراخ کردند و گفتند که گویا جاسوس است و بی اخلاق است ودر خنره (لولان)او را کشتند و اوجالان قاتل هفده هزار نفر است زیرا اعدامها بدون دستور او برگزار نمی شد و خیلی از انسانها را به قتل رسانند و یکی از آنها هم چتین گنگور بود که اورا هم با شلیک گلوله کشتند و همچنین افرادی مانند دیلاور یلدرم و سامیاآشکین و کور جمال را اوجالان شخصا به قتل رساند

تنها دشمن قوم کرد اوجالان است

من حالا ۴۹ساله هستم و زمانی که به گروهک ملحق شدم ۱۸ساله بودم ودر گروهک در بخشهای مختلف فعالیت کردم و دشمن ملت کرد را تازه شناختم و این دشمن هم اوجالان است و همچنین کسانی که در شهرداریها و نماینده هستند آیا واقعا اوجالان را نمی شناسند ؟اگر آنها نگویند”آقای اوجالان”صندلی مقامشان را از دست خواهند داد و چرا فرزندان این مسئولان وابسته به پ ک ک به کوه نمی روند ؟و چرا به جای رفتن کوه ،و به سربازی ترکیه با طبل و شیپور فرستاده می شوند؟ وچرا این مسئولان با ماشینهای مقام شان تجارت هروئین و مواد مخدر را انجام می دهند ؟و تنها مردم فقیر و مظلوم کرد قربانی سیاست آنها می شوند و تا زمانی که این حقیقتها آشکار نشوند به معنای نابودی ملت کرد است و حال این که تنها دشمن نابودی کردها اوجالان است