ادامه گفتگوی کرد پرس را در زیر بخوانید:

بی گمان (PYD) حرکتی در کُردستان سوریه و جدا از (PKK)  است.حزب اتحاد دموکراتیک با کمک دیگر احزاب شمال و شرق سوریه ،خودمدیریتی را تشکیل داده اند و این‌خودمدیریتی نه تنها از کُردها از ملیت های دیگری نظیر اعراب، سریانی ها و دیگر اتنیک های قومی و مذهبی تشکیل شده و اداره آنجا بر مبنای تصمیمات خود آن ها است.

پ.ک.ک تفکراتی ملی و فراملی دارد که توسط «اوجالان»بنیان گذاشته شده است‌ به همین خاطر بسیاری احزاب و سازمان ها در این بازده فکری خود را جای می دهند.در همه جهان ، اروپا، آمریکای لاتین و خاورمیانه نیز ، بسیاری از احزاب و گروه ها، تفکرات اوجالان‌ را اساس حزبی خود قرار داده اند و البته این‌ بدان‌ معنی نیست که از لحاظ سازمانی بخشی از پ.ک.ک هستند و مسلما هر کدام نیروهایی جدا و متفاوت از پ.ک.ک هستند.

نه دشمنی ترکیه با کُردها در سوریه تنها به دلیل دشمنی با  پ.ک.ک است و نه ارتباط آمریکا با کُردها در سوریه براساس دوستی با کُردها است.هر دو به دلیل سیاست های خود، اهدافشان را دنبال می کنند.ترکیه با همه جریان های کُردی دشمنی دارد و هر جریان کُردی را در هر بخشی به پ.ک.ک وابسته می کند و به این بهانه می خواهد به حملات خود مشروعیت بدهد.از طرف دیگر آمریکا بدنبال استفاده از دستاوردهای کُردها در شمال سوریه به نفع خود است و به همین خاطر اقداماتی که انجام می دهد خدمت به کُردها نیست،لذا بهتر است به هر دو نوع سیاست دقت شود.

اما در مقابل هر دوی آن ها ، ما به عنوان پ.ک.ک می خواهیم‌ مسئله کُرد در همه قسمت ها با دیالوگ و آشتی حل شود چرا که اگر این مسئله مرتفع نشود موضوعات منطقه حل نمی گردد.زمانی که مسئله کُرد حل نشود،نیروهای خارجی بنا به منافع خود و به قصد دخالت کردن ، وارد مهلکه می شوند،لذا واجب است که به آن ها راه دخالت کردن داده نشود.

ترکیه در سال های گذشته با همه توان خود به نیروها و مردم ما حمله کرده است.نه تنها در ترکیه بلکه در عراق و سوریه نیز به مردم‌ ما حمله می کند. در برابر آن نیروهای ما مقاومت گسترده ای در ترکیه و عراق علیه  اقدامات نظامی ترکیه انجام می دهند، و در کُردستان سوریه نیز ملت ما در برابر حملات ترکیه مقاومت می کنند. در عمل اگر دقت کنیم‌ حرکت ما زنده و ایستاده است زیرا که وقتی به وضعیت ترکیه نگاه می کنیم به روشنی مشخص است،  ترکیه مخصوصا در سیاست داخلی و سیاست خارجی به دلیل اقدامات نادرستش، ارتباطش با آمریکا و اروپا خراب شده و با همه تلاشی که انجام‌داد تا با روسیه ارتباط تنگاتنگی داشته باشد ، آن‌ هم با مشکل مواجه شده است.

در داخل ترکیه مشکلات اجتماعی بسیار به وجود آمده و بحران اقتصادی تشدید شده است. در مناطق کُردی ترکیه فشار بیشتر است و نارضایتی زیادی وجود دارد.در حال حاضر فشار مردمی در سراسر ترکیه علیه دولت بیشتر شده است و فشار دولت هم علیه مردم افزایش یافته و این نشان‌می دهد که چقدر وضعیت نابسامان است.

در سه چهار سال گذشته این حرکت ما نیست که تضعیف شده بلکه این دولت (عدالت و توسعه) است که هم‌ از جهات داخلی و هم از جهات خارجی رو به تحلیل و ضعف نهاده است.ترکیه اگر بخواهد با این وخامت که در همه مسائل گریبانگیرش است به اقداماتش ادامه دهد ، قطعا رو به اضمحلال می رود.

فشاری که روی حرکت کُردی است تنها مربوط به پ.ک.ک‌ نیست، بلکه این‌ فشار بر روی حزب دموکراتیک‌خلق ها (HDP) نیز چند برابر است. دولت ترکیه بسیاری از روسای مشترک‌ شهرداری ها و نمایندگان مجلس و هزاران‌نفر از هواداران این‌ حزب را به زندان انداخت.البته در انتخابات های اخیر نمایان‌ شد که این‌فشارها بر اراده ملت تاثیرگذار نبوده و (HDP) علی رغم همه فشار رای هایش از ۱۲ و ۱۳ درصد کمتر نشد.قطعا اگر فشارهای سیستماتیک علیه حزب دموکراتیک‌خلق ها نمی بود  این‌حزب به میانگین ۱۵ تا ۱۷ درصد هم می رسید.در حقیقت ثابت شد، هر قدر فشار به مردم فزونی یابد به همان اندازه اراده مردم‌ نسبت به اهداف خود بیشتر می گردد.

هیچ‌ نیرویی از پ.ک.ک در کُردستان سوریه حضور ندارد.کُردهای سوریه از زمان شروع درگیری ها در سوریه تا به امروز موفق به سازماندهی سیاسی،نظامی و اجتماعی شده اند و این‌ راه همچنان‌ ادامه دارد.خواسته ما در سوریه این‌ است مشکلات سوریه بر مبنای راهکاری سیاسی ، دموکراتیک و با دست خود سوری ها حل گردد.ما می خواهیم قانون‌ اساسی دموکراتیکی در سوریه نوشته شود و در این‌ قانون از حقوق همه اتنیک های قومی و مذهبی حراست شود و ملت سوریه با صلح و آرامش در کنار هم زندگی کنند.برای آن‌که همه ملیت ها در سوریه با صلح در کنار هم‌ زندگی کنند نیازمند است که قانون به حقوق افراد و گروه ها  عادلانه توجه نماید.