انجمن بی تاوان آذربایجان غربی :پژاک فرقهایست که با شعارهایی همچون آزادی، حقوق، و … بخشی از نوجوانان و جوانان کردستان را اغفال کرده و به کوهها جهت بردگی میکشاند. این فرقه مدام از آزادی بیان، مبارزه با انواع تبعیضها، دمکراسی و … میگوید و چنان با آب و تاب هم بحث میکنند که اگر یکی با ترفندهای غیرانسانی و فرقهای آنها آشنا نباشد؛ به سادگی در دام آنها خواهد افتاد و برای همیشه و یا سالهای طلایی عمر خود، بردهی آنها باشد و دستورات و اوامر اربابان قندیلنشین عمل کند.
براساس گزارش واصله از دامنههای قندیل، در منطقه کورتک زندانی وجود دارد که گفته میشود سالها قدمت دارد و مخفی از دید عموم بوده است. این زندان را که جوانمردان قصاب پژاک در دامنهی کوههای قندیل در کورتک ساختهاند؛ دارای ۴ سلول انفرادی و یک بند عمومی است.
این زندان که به شکل تونل و در دل کوه کنده شده؛ تقریباً ۲۰۰ متر از جادهی اصلی سَنگسَر ـ قصرِ در منطقهی کورتک قرار گرفته که در حال حاضر ۲ نفر در سلولهای انفرادی آن محبوس هستند و ۳ نفر هم در بند عمومی این زندان مخوف هستند.
پژاک با بهرهگیری از تجارب فرقهی مادر خود (پکک)، دل کوهها را به زندانهایی تبدیل کرده که شاید مقایسهی آنها با آلکاتراس، ابوغریب و … نباشد. این زندانها در مکانهایی قرار گرفتهاند که روزانه اصطلاحاتی همچون دمکراسی، آزادی بیان و … بارها و بارها تکرار میشود و خود را حامیان اصیل این اصطلاحات معرفی میکنند.
این فرقه به اصطلاح دمکرات و طرفدار حقوق بشر، در دل کوهستانها هم ازکوچکترین آزادی عمل و بیان و دمکراسی را پیروی نمیکنند و اعضای معترض و یا مخالف را با شدیدترین شیوه مجازات میکنند و گاهاً میکشند و در زیر تخته سنگی پنهان میکنند.