انجمن بی تاوان آذربایجان غربی :طبق روال معمول، عناصر پژاک با شروع فصل گرما، از محل و مقرّهای خود بیرون می‌آید و تا شروع فصل سرما و پایان فصل تابستان، در نواحی مرزی به جولان می‌پردازد. با شروع فصل سرما عناصر مسلح این فرقه تروریستی ، به دره‌های عمیق کوهستان قندیل در کردستان عراق برمی‌گردند تا فصل سرما را در استراحت و خواب سپری کنند.
این شیوه‌ی زندگی در فرقه‌ی پژاک، امسال از ریتم خارج شده است ، درگیرهای شدید پ ک ک با ارتش ترکیه برای گریلاهای بخت برگشته شرایط متفاوتی را رقم زده و در خاک ترکیه به جنگ مشغول هستند.
چندین سال اخیر برای اعضای این فرقه، سخت‌ترین سال زندگی کوه‌نشینشان بود؛ چراکه با ضربات مهلکی که از جانب سپاه ایران متحمل شدند؛ بعد از گذشت چندین سال از وقوع این شکست، هنوز هم در حال استراحت هستند. این درحالیست که این فرقه‌ها مدعی شدند نه تنها شکست نخوردند؛ بلکه حماسه آفریدند. اما از سکوت پژاک در فصل گرمای امسال که معمولاً فصل جست و خیز در مناطق مرزی و بعضاً انجام عملیات‌های نظامی برضد پاسگاههای مرزی است؛ می‌توان عمق این با پایان یافتن فصل گرما و شروع سرمای کوهستان، پژاک خود را آماده می‌کند تا باردیگر در خواب زمستانی فرو رود و برای چند ماه دیگر تنها از طریق سایت خواب رفته‌اشان، با نوشتن مطلبی برای ابراز وجود، جریان خون در رگهایشان را به دیگران نشان دهند.
البته ناگفته نماند تروریست امسال به چند پاسگاه مرزی تجاوز کرده اند تا در افکار عمومی این گونه القاء نمایند که پژاک هنوز نفس داشته و به کلی نابود نشده اما نبایستی از این واقعیت غافل شویم که در جنگ سخت پ ک ک با ارتش ترکیه ۸۰ درصد گریلاها پژاک در ترکیه می جنگند و عدم حضور گریلاها در مقر پژاک به منزله نابودی و فروپاشی پژاک است.
خواب زمستانی این فرقه معمولاً از اواسط پائیز شروع و تا بعد از عید نوروز ادامه دارد. در این مدت اعضا باردیگر تحت آموزش‌های ایدئولوژیک قرار می‌گیرند تا از هرلحاظ با افکار و اعمال تحمیل شده عبدالله اوجالان (رهبر زندانی پژاک و پ‌ک‌ک) بیشتر اُنس بگیرند و خود را برای جستار فصل گرما آماده کنند.
این سکوت از قندیل تا کلن آلمان ادامه داشت و سرکرده‌ی کلن‌نشین پژاک، فصل گرمای امسال را همچون دیگر اعضای این فرقه، در سکوت کامل بسر برد. از سوی دیگر شمار زیادی از اعضای خود را که به جنگ با نظامیان ترکیه به همراه اعضای فرقه‌ی پ‌ک‌ک به مرزهای این کشور اعزام کرده بود؛ کشته شدند. حال پژاک در پایان دوره‌ی سکوت و شروع فصل خواب، در میان معادله‌یی مجهول قرار گرفته و آنهم تداوم و شدت خشونت‌های پ‌ک‌ک در ترکیه است که روزانه کشته شدن دهها تن از طرفین را سبب می‌شود.
اکنون سرکردگان پژاک به خود فشار می‌آورند که جواب این معادله را بیابند که اگر ریشه‌ی اصلی آن در ترکیه (پ‌ک‌ک)، به اهداف تعیین شده برسد؛ تکلیف پژاک چه خواهد شد؟ آیا اعضای پ‌ک‌ک در کوهستان‌ها خواهند ماند و به یاری دوستان پژاکی خود خواهند آمد؟ اینها و صدها سئوال از این نوع، این روزها محیطی مملو از شک و تردید را در میان اعضا و سرکردگان پژاک به وجود آورده است. چراکه پژاک بخشی از پ‌ک‌ک است که توسط سرکردگان آن تاسیس شد و هر لحظه هم که اراده کنند؛ آنرا منحل خواهند کرد.
در این میان مهره‌های سوخته‌یی همچون ریوار آبدانان، ریزان جاوید، حاجی احمدی و … چه خواهد شد؟ آیا به ترکیه خواهند گریخت و از راه دور به فعالیت‌های خود ادامه خواهند داد؟
واقعیت امر اینکه پ‌ک‌ک پژاک را به منظور به خدمت گرفتن نوجوانان و جوانان کُرد ایران تاسیس کرد تا با کمک آنها به اهداف از پیش تعیین شده‌ی مافیایی و ارگنکونی خود در ترکیه نائل آیند. دیگر مهم نیست کی، کَی، کجا، چرا و چه تعداد از از بچه‌ها کشته می‌شوند! مهم برای آنها تنها افکار و اهداف شخصی و گروهیشان است.
لذا احتمال اینکه خواب زمستانی پژاک به کابوس تبدیل شود بسیار است. سکوت، خواب و شاید هم آخرین وداع با کوهها و اتمسفر
