استفاده از افراد به اصطلاح کارشناس، در یک فضای بسته و کارشناسی در چارچوب ایدئولوژی فرقه گرایانه اوجالان نه تنها مرکز رسانه ای به حساب نمی آید بلکه توهمی است که این گروه بر آن اسم مرکز رسانه ای پژاک نام نهاده اند که از هیچ آزادی رسانه ای برخوردار نیست.
به گزارش انجمن بی تاوان،پژاک فرقه‌ای کیش‌پرست حول محور عبدالله اوجالان با ایدئولوژی مارکسیستی-لنینیستی است که ترکیب اصلی سران آن کردهای ترکیه هستند و کردهای ایران را فقط در رده‌های پایین به ویژه در حوزه اقدامات مسلحانه مورد استفاده قرار می‌دهند. این فرقه در رسانه‌ها از عنوان «مرکز رسانه‌های پژاک» نام برده و اگر فردی با این فرقه از نزدیک آشنا نباشد تصور خواهد کرد یک مرکز آزاد خبری و رسانه‌ای با دسترسی به دنیای آزاد خبر، در پژاک وجود دارد. در حالی که در عمل پژاک بر خفقان و سرکوب و قتل هر گونه مخالف و منتقد از عملکرد این فرقه استوار است.
دو عضو این «مرکز» در برنامه یک رادیویی وابسته به پژاک شرکت و بدون داشتن اطلاعات لازم در مورد تاریخ و جامعه ایران اظهاراتی را مطرح کرده‌اند که موجب تمسخر آنها در فضای مجازی شده است. این افراد با الگو گرفتن از کمونیست‌ها مردم ایران را «خلقِ» کرد، لر، فارس و… نامیده‌اند در حالی که این مفاهیم متعلق به قرن بیستم هستند و در تاریخ چند هزار ساله ایران چنین اصطلاحاتی هرگز وجود نداشته و اشتراکات همه اقوام ایرانی بسیار پررنگ بوده و است. آنها به جنگ جهانی دوم پرداخته و مدعی شدند دولت به جای مبارزه با انگلیس و شوروی به جنگ با «خلق» های کرد و لر و… می‌پرداخت. اما باید گفت در دوره جنگ عملا دولتی وجود نداشت تا به «جنگی» نیز برود. پس از اتمام جنگ و با حدود سه سال تاخیر یعنی در سال ۱۹۴۷ ارتش با همکاری قبایل کُرد در عرض کمتر از چند ساعت جمهوری خودخوانده مهاباد را ساقط کرد.
این اعضای بی اطلاع پژاک در اقدامی عجیب کردستان ایران را «شرق کردستان» نامیده‌اند اما هنوز نمی‌دانند که کردها همیشه بخشی از ایران بوده و هستند و در دوره صفوی و به خاطر بی کفایتی شاهان آن زمان کردهای کنونی ترکیه، عراق و سوریه از ایران جدا و بخشی از عثمانی شدند و پس از چندین قرن هنوز هم اشتراکات فرهنگی به ویژه زبانی بین آنها و دیگر اقوام ایرانی و حتی فارس‌ها آنقدر زیاد است که هیچ فردی نمی‌تواند آن را انکار کند
