۲ آذر ۱۴۰۳
  • خانه
  • >
  • اخبار
  • >
  • اگر شکنجه می شدم، سر از کوه در می آوردم

اگر شکنجه می شدم، سر از کوه در می آوردم

  • ۲۷ آذر ۱۳۹۱
  • ۴۴۱ بازدید
  • ۰

بلنت آرنچ برخورد خشن با جوانان کُرد را اقدامی خطرناک دانسته و این موضوع را یکی از معضلات گذشته ترکیه دانست.  به نقل از KanalTürk بلنت آرنچ معاون نخست وزیر و سخنگوی هیات دولت ترکیه در گفتگو با برنامه نبض آنکارا، درباره معضل کردهای ترکیه گفت:” من در گذشته از یکی از نمایندگان زن حزب صلح و دموکراسی بسیار خشمگین بودم و چندین بار به خاطر اظهارات تند وی به او تذکر دادم. پس از مدتی متوجه شدم که او در سن ۱۷ سالگی در زندان دیاربکر به وحشیانه ترین شکل ممکن شکنجه شده و بلاهایی بر سر او آورده بودند که اگر من با چنین وضعیتی مواجه می شدم، بدون شک سر از کوه در می آوردم. باید این واقعیت را بپذیریم که برخوردهای خشن و مواجهه غلط با جوانان کُرد در گذشته هزینه های سنگینی روی دست ما گذاشته است و در حال حاضر ما به هیچ وجه حاضر به تکرار آن خطاها نیسیتیم.” وی همچنین درباره مخالفان کُرد گفت:” بگذارید برای شما ماجرای کوتاهی را روایت کنم. ماجرای سه رفیق و همراه به نام های دورموش، یعقوب و عبدالله. هر کدام از این سه نفر از یکی از مناطق ترکیه به آنکارا آمده و در دبیرستان حرفه و فن تاپو کاداسترو در منطقه دمیر تپه پایتخت مشغول تحصیل بودند. هر سه با هم صمیمی بودند. با هم نماز می خواندند. با هم روزه می گرفتند، با هم به مسجد می رفتند و خلاصه یار گرمابه و گلستان بودند. یکی از آنان به نام دورموش بعدها تحصیلات خود را در اروپا ادامه داده و رییس بانک مرکزی ترکیه شد. دومی به نام یعقوب اینجه اهل قونیه یک مهندس توانمند از آب درآمده و از سی سال پیش تاکنون در مدینه منوره کار می کند. و اما سومی؛ عبدالله اوجالان است که همه ما می دانیم در چه حالی است. یکی به من بگوید، چرا این سه جوان و رفیق و همراه که نماز را در کنار هم اقامه می کردند، راه هایشان چنین از هم جدا شد؟”

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *