به اذعان مردم محلی و کارشناسان مسائل منطقه، پ.ک.ک از لحاظ اقدامات خشونت طلبانه، به گروه تروریستی داعش شباهت دارد/ پ.ک.ک عامل امنیتی شدن اوضاع کردها در ترکیه شده است و هزاران روستاها و شهر کردنشین را ویران کرده و هزاران کرد را به کشتن داده است.
جنگ خندق‌ها؛ کلید واژه پ.ک.ک در شهرهای کردنشین و با استفاده از قدرت و امکانات موجود در شهرهای استان‌های کردنشین! حمله به ارتش ترکیه و نیروهای مخالف پ.ک.ک در این جنگ شدت گرفت. شهرها و روستاها نابود شدند و هزاران نفر آواره. صدها جوان کرد به مسلخ برده شدند و جنازه آنها تحویل خانواده‌هایشان شد. با این اقدام پ.ک.ک، مناطق کردنشین به میدان جنگ تبدیل شد و در نهایت، دولت ترکیه هم شهرداری‌های طرفدار پ.ک.ک را خلع کرد و هم پ.ک.ک را به مناطقی در عراق و مرز ترکیه با عراق عقب راند.
با این اقدام غلط پ.ک.ک، قدرت سیاسی شاخه حزبی آن در ترکیه یعنی حزب دموکراتیک خلق‌ها (HDP) به شدت کاهش یافت و محبوبیت آن نیز عملا از بین رفت.
در همین زمینه، آگری سوران، نویسنده کرد، در مطلبی در سایت روانبژ نوشت: «در جامعه کرد همه چیز بی‌معنی شده است. حتی کرد بودن نیز دیگر معنی ندارد. کردها فقط حرف می‌زنند. به صورت احساسی همدیگر را تمجید می‌کنند، بزرگنمایی و اغراق می‌کنند و از مقاومتی حرف می‌زنند که وجود خارجی ندارد. اگر تاکنون بیش از ۵۰ هزار کرد توسط پ.ک.ک کشته شده یا به کشتن داده شده‌اند، باید بگویم بیشتر آنها عقل خود را از دست داده بودند و به صورت کورکورانه از پ.ک.ک تبعیت نموده‌اند.
هر روز که می‌گذرد انتقادها تندتر می شود. کسی دیگر HDP را نیز قبول نمی‌کند. مگر قرار است چند سال دیگر نیز منتظر بمانیم تا پ.ک.ک چند هزار جوان دیگر کرد را نیز به کشتن بدهد تا بعد از آن انتقاد از این گروه را تشدید کنیم؟! مگر قرار است چند شهر دیگر نیز نابود شود سپس علیه پ.ک.ک وارد عمل شویم؟! زمانی دولت به نام سازمان ارگنکون وارد میدان شد و همه فعالان و دلسوزان کرد را زندانی نمود. در آن زمان یک عضو شورای رهبری پ.ک.ک گفته بود: «آن دسته از اعضایی که در طی چند سال گذشته به صورت جدی در جنگ شرکت کرده‌اند همگی برای آزادی ملی خطرناک هستند». پس از مدتی پ.ک.ک همه کسانی که جدی بودند را به دلایل واهی اعدام کرد. دولت و پ.ک.ک هر دو کردها را نابود می‌کنند. پ.ک.ک همه مخالفان خود را ترور و حذف کرده است.
قبل از هر چیز می‌پرسم: چه کسی مسئول این قتل های کردهاست؟ اردوغان؟ نه. بارزانی؟ نه. چون هواداران پ.ک.ک نه تنها بارزانی را قبول نمی‌کنند بلکه مسخره نیز می‌کنند. باید بگویم مسئولیت همه قتل‌ها به گردن پ.ک.ک است. پ.ک.ک با ریختن خون کردها به حیات خود ادامه داد. پ.ک.ک حق ندارد کردها را مورد تمسخر قرار دهد. پ.ک.ک عمدا مانع فعالیت کردها می‌شود. وقتی در سال ۱۹۹۹ اوجالان دستگیر شد، ۱۰ هزار عضو آن برای منفجر کردن خود در شهرهای ترک نشین اعلام آمادگی کردند، اما پ.ک.ک مانع شد و به جای آن جنگ را به شهرهای کردنشین کشاند. جای سوال است چرا پ.ک.ک هرگز جنگ را به شهرهای ترک‌نشین هدایت نمی‌کند؟! اما می‌بینیم شهرهای کرد را به محل جنگ خندق‌ها تبدیل کرد. هدف این بود کردها اعم از خوب و بد زن و کودک و پیر و جوان را به کشتن بدهد و خودش نیز تماشاگر باشد. پ.ک.ک از اول تا آخر غلط بوده و است. اگر پ.ک.ک چهل سال دیگر نیز این روش را ادامه دهد فقط کردها کشته خواهند شد و بس. پ.ک.ک نباید بیش از این کردها را همانند حیوان زبان بسته تصور کند و به کشتن بدهد».
