هیمن هورامی، عضو رهبری حزب دمکرات کردستان (پارتی) ضمن یادآوری آنچه وی، اقدامات دشمنانه پ.ک.ک در مقابل پارتی خواند، تأکید کرد که سیاستهای اشتباه جناحی تندرو در این حزب، موجب بروز وضعیت فعلی در روابط پ.ک.ک و حزب دمکرات کردستان شده است.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی به نقل از روداو هورامی در گفتگو با شبکه تلویزیونی روداو، با اشاره به روابط پیشین و کنونی حزب دمکرات با پ.ک.ک و مشکلاتی که اخیراً میان دو حزب به وجود آمده است، پ.ک.ک را به دشمنی با حزب متبوعش متهم کرد.
مسئول روابط خارجی حزب دمکرات (پارتی) گفت: سیاستها و اقدامات جناحی تندرو در پ.ک.ک موجب تیرگی روابط میان پارتی و پ.ک.ک شده است، اما مراد قرایلان از رهبران پ.ک.ک بخشی از این جناح تندرو نیست.
عضو شورای رهبری پارتی، جناح به گفته وی تندروی پ.ک.ک را متهم کرد که اقدام به منفجر کردن خط لوله انتقال نفت اقلیم به ترکیه، کرده و خواستار تأسیس کانتون خودمختار شنگال شده و از پارلمان آلمان نیز خواسته است که سلاح و کمکهای نظامی را به نیروی پیشمرگ تحویل ندهد.
وی با اشاره به اینکه رهبری پ.ک.ک چنین اقداماتی را تکذیب کرده است، افزود که حزب دمکرات؛ دیگر احزاب و نمایندگی کشورهای دیگر در اقلیم را از تلاشهای پ.ک.ک برای ایجاد آشوب در اقلیم کردستان مطلع کرده است.
هیمن هورامی در ادامه، پ.ک.ک را به ایجاد بازار سلاح و محورهای جداگانه در اقلیم و تعین فرماندهان نظامی باتجربه برای این محورها و به خشونت کشانیدن اعتراضات مردمی در اقلیم و حمله به ساختمانهای پارتی طی این خشونتها متهم کرده و گفت که این اقدامات موجب نگرانی پارتی شده است، همچنان که پ.ک.ک در سال ۱۹۵۵ طی فقط یک روز به ۲۸ ساختمان و نمایندگی پارتی حمله کرده است.
همچنین گفت که پ.ک.ک از سالهای گذشته با تحویل دادن ۷ عضو پارتی به رژیم بعث و مخالفت با فدارلیسم و استقلال اقلیم کردستان با اقلیم و پارتی دشمنی کرده، اما حزب دمکرات در مقاطع مختلف حامی و همکار پ.ک.ک بوده و جمیل بایک از اعضای شورای رهبری پ.ک.ک در کتاب خاطرات خود، به کمکهای پارتی به احیای پ.ک.ک در سال ۱۹۸۲ و ۱۹۸۳ میلادی اشارهکرده است.
وی خاطرنشان ساخت که پارتی در حال حاضر نیز خود را دشمن پ.ک.ک نمیداند و روابط و تماسهای خود با این حزب را حفظ کرده و هرگز پ.ک.ک را تروریست ندانسته و مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان (رهبر حزب دمکرات) نیز در آنکارا بر این مسئله تأکید کرده است.
هیمن هورامی در پایان، پ.ک.ک را در عدم برگزاری کنگره ملی کرد متهم کرده و گفت که این حزب با بهانهجویی و درخواست تعیین دو رئیس مشترک (بارزانی و لیلا زانا) برای کنگره مانع از برگزاری آن شد و این در حالی بود که بارزانی و حزب تحت رهبری وی با ریاست زانا بر این کنگره هیچ مشکلی نداشتند.