انتخابات اخیر ایران نقطه عطفی دوباره بود که به  بسیاری از گروهک، احزاب وفرقه‌های ضد انقلاب هشداری جدی باشد . مشارکت مردمی در سطح عالی و بیش از ۸۰ درصد، تمامی آرزو و معادلات سیاسی و نظامی آنان را بهم ریخت. پژاک یکی از این فرقه‌ها بود که یکی دو ماه قبل از انتخابات، خود را حامی نامزدی معرفی کرد که دارای خط‌ مشی رفرمیستی باشد. بعد از گذشت چند روز از این بیانیه، اینبار شرکت در انتخابات را کلاً رد کردد و آنرا مخالف خط مشی و سیاست خود خواند. البته این دو نظر ناشی از اختلافات شخصی ریوار آبدانان و ریزان جاوید بود. ریوار معتقد است که باید از اصلاحات درون نظام حمایت کرد و آنرا زمینه‌یی برای راهیابی به درون سیستم درنظر گرفت. اما جاوید کاملاً با این سخنان مخالف است و معتقد است سیستمی ایدئولوژیک مثل ایران، تنها باید از طریق شدت و راهکارهای نظامی متحول شود؛ چرا که  این عضو کوردیناسیون پژاک بر این باور است ، سیستم‌های ایدئولوژیک قادر به تغییر و تحول داخلی در خود نیستند و لذا محکوم به نابودی کامل هستند.
 انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : ریزان جاوید در شماره‌ی جدید نشریه‌ی این فرقه بنام «آلترناتیو» که جدیداً شماره‌ی ۳۴ آن منتشر شده، باردیگر به موضوع انتخابات پرداخته و مشارکت بیش از ۸۰ درصدی ملت کُرد و عدم مشارکت ۲۰ درصد بقیه را بسان هم دانسته و گفته که هردو قشر به منظور تغییر، تحول و اصلاح سیستم اینچنین موضع‌گیری کرده اند. به عبارتی دیگر جاوید معتقد است آن دسته از افراد هم که اکثریت بوده‌اند و در انتخابات شرکت کرده‌اند؛ به دلیل ابراز نارضایتی و مخالفت خود با نظام در انتخابات شرکت کرده‌اند و آن دسته هم که شرکت نکرده‌اند به نوعی دیگر این مخالفت خود را بروز داده‌اند.
این عضو کوردیناسیون پژاک که معمولاً شخصیتی ایدئالیست و خشونت‌طلب است، با سخنان خود در این نشریه، باردیگر درصدد برآمده تا آنچه که خود نیز به آن باور ندارد را به دیگران تلقین کند. اما آیا همچنین ادعایی تا چه حد درست است؟ آیا شرکت در انتخابات ابراز نارضایتی و مخالفت است یا تأیید سیستم و نظام؟ چرا پژاک و این عضو کوردیناسیون آن قادر به دیدن حقایق و اعتراف به آنها نیستند؟
از سوی دیگر جاوید در سخنان خود باردیگر سعی کرده فرقه‌ی متبوعش را برتر از دیگر احزاب و گروهها و متفاوت‌تر نشان دهد. به همین خاطر موضع‌گیری به اصطلاح متفاوت در خصوص تحریم انتخابات را نوعی برتری برای خود و فرقه‌ی منزویش دانسته و همچنین این موضوع را به بی‌درایتی و ناآگاه بودن دیگر احزاب و گروههای اپوزسیون از جریان سیاست منطقه و ایران قلمداد کرده و پژاک را باردیگر یکه‌تاز میدان معرفی کرده است.لازم به الذکر است که در نهایت، تمامی این احزاب و فرقه‌ها، انتخابات را تحریم کردند. اما مردم با مشارکت ۸۰ درصدی خود باردیگر به آنها گوشزد کردند که ایران و ایرانی هیچوقت با جیره‌خواران غربی دوست و همسایه نخواهند شد.