با شروع جنگ سرد مابین بلوک غرب و شرق، ترکیه هم شاهد فعالیتهای دانشجویی در دهه های ۷۰ ترکیه بود. که فعالیت سیاسی دانشجویی بیشتر متکی بر عقاید کمونیسمی و طرفدار بلوک شرق بودند. در آن وقت که فعالیتها بیشتر در دانشگاه آنکارا متمرکز بود دولت ترکیه را با چالشهای امنیتی مواجه ساخته بود که سازمان میت برای مبارزه با فعالیتهای کمونیسمی و ضد دولتی با جذب افراد فعال سیاسی و نفوذ در مابین تشکلهای دانشجویی توانست پیشبرد اهداف آنها را به بی راهه هدایت کند و تفکرات کمونیسمی در ترکیه را با شکست روبرو سازد.

 عبدالله اوجالان از جمله کسانی بود که در سال ۱۹۷۴ دانشجوی علوم سیاسی دانشگاه آنکارا و از چهره های شناخته شده کمونیسم و تندرو دانشجویی بود که از زیر ذره بین سازمان میت مخفی نماند. از آن پس اوجالان بعنوان شخصیتی مرموز و کاریزماتیک بیشتر مورد توجه میت قرار گرفت و او را بعنوان مهره ای برای اجرای نقش در پروژه طراحی شده ترکیه در خاورمیانه نسبت به مسئله کُرد بیشتر مورد توجه قرار دادند.

در اواخر سال ۱۹۷۴ نقش اوجالان پس از دوره های فشرده سازمان میت بصورت بسیار محرمانه وسری به او موکول شد و پروژه کُردستیزی ترکیه تحت لوای آزادی و دمکراسی برای کُردستان توسط عبدالله اوجالان استارت زده شد.

اوجلان با حمایت مستقیم و پشت پرده سازمان میت فعالیتهای خود را به تنهایی در دانشگاه آنکارا شروع کرد. در اوایل لیستی از افراد دانشجوی کُرد در دانشگاه آنکارا که همگی فعالیت کمونیسمی داشتند به او داده شد تا بتواند آنها را به این پروژه نزدیک کند. اولین فردی که اوجالان سعی داشت به او نزدیک شود و او را به فضای ناسیونالیسم کُرد هدایت کند مراد کاریلان بود. موفقیت اوجالان در دانشگاه آنکارا باعث شد که سازمان میت حوزه فعالیت او را به مناطق کُرد نشین ترکیه تغییر دهد و بعد از آن اوجالان فعالیت در مناطق کُرد نشین را آغاز کرد که حتی با شناختی که سازمان میت بر شخصیت اوجالان داشت و شهوت انگیزی اوجالان که بر آنها پنهان نبود، زنی را بنام کثیره یلدریم که اصالتا از کُردهای علوی بود جهت فعالت به نزد اوجالان فرستاند (!) که بعدها کثیره بعلت سیاست کُردستیزی بیش از حد اوجالان و میت از آنها فاصله گرفت و حال در قبرس پناهنده میباشد. درضمن کثیره با نام مستعار فاطمه، همسر اوجالان نیز بود.

اوجالان در دهه ۸۰ با حمایتهای میت و چشم پوشیهای امنیتی توانست فعالیتهایی را در شمال کُردستان ( کرُدستان ترکیه) سازماندهی کند البته فعالیتهایی که همگی با دستور میت به اوجالان انجام میشد. میت برای اینکه بیشتر مباحث مربوط به اوجالان در رابطه با مسئله کُرد مورد توجه قرار گیرد فضای درگیری و خشونت را برای آنها به‌جود آورد که دردهه های ۸۰ و ۹۰ بصورت رسمی PKK تشکیل و فعالیت مسلحانه خود را علیه پاسگاهای پلیس آغاز کرد که اگر میت به ترکیه و کُردها خیانت نکرده بود و از اوجالان حمایت نمیکرد محال بود که هیچ حزب کُردی در ترکیه بتواند در مدت کوتاهی خود را تا این حد بالا بکشد. بسیاری از روزنامه نگاران ترک که در مورد این رابطه تحقیق بعمل می آوردند یا به شیوه ی مشکوکی جان خود را از دستت میداند یا سکوت را پیشه میکردند که اغور مومجو از جمله روزنامه نگاران ترکی بود که در هنگام پی بردن به روابط میت و ترکیه به شیوه ی مشکوکی جانش را از دست داد.

اوجالان بعد از دستگیری ساختگی خود کتابهای متعددی را با عناوین مختلف که گویا نوشته ی خود بود به بیرون انتشار داد، اما معلوم نبود اوجالان که دشمن اصلی ترکیه محسوب می شد و خواستار اعدامش بودند چگونه اجازه یافت کتابهایش را به بیرون انتشار دهد و چه شد که اوجالان در زندان مبدل به نویسنده و فیلسوف شد؟! میت بعد از دستگیری ساختگی اوجالان باعث شناخته شدن اوجالان به تمام دنیا شد و سناریو خود را در مورد اوجالان تغییر داد و با چاپ کتابهایی به اسم اوجالان که سرقت ادبی و فلسفی در آن مملو بود درصدد برجسته کردن چهره او بعنوان یک اندیشمند بر آمد.

 رابطه نزدیک میت با اوجالان تا حدی پیش رفت که باعث واکنش محرمانه وزارت دادگستری ترکیه نسبت به سازمان میت شد که معتقد بود به اندازه کافی حل مسئله کُرد در خاورمیانه با مشکل مواجه شده و دیگر زیاد به اوجالان احتیاج نداریم، که برای جلوگیری از روابط بیش از حد میت و اوجالان که ممکن بود برای ترکیه خطرساز باشد دستور محدودیت ارتباط با اوجالان از سوی وزارت دادگستری ترکیه بصورت محرمانه به سازمان میت ابلاغ شد.

بسیاری از شخصیتهای سیاسی کُرد و مخالف دولت ترکیه چون شوان پرور، اورهان میراوغلو و کمال بورکای معتقد هستند که PKK و اوجالان راه را بر صلح و دمکراسی برای کُردها بسته اند و بیشتر در خدمت سیاستهای ترکیه و آتاترکی میباشند تا منافع ملت کُرد.

با مستندهای موجود میتوان صحه بر ارتباط میت و اوجالان گذاشت که در راستای پیشبرد اهداف مداخله منفی در حل مسئله کُرد در خاورمیانه گام بر داشته و تا حال هم پیروز میدان بوده زیرا حل مسئله کُرد در ترکیه را به حاشیه کشانده و کسانی که قصد شفاف سازی بر این موضوع داشته اند یا به شیوه ای مشکوک جان خود را از دست داده یا سکوت را پیشه کرده اند.