پ.ک.ک مدعی است: «مدل خودمدیریتی دموکراتیک معقول‌ترین راه حل است، چون با تاریخ و شرایط سیاسی‌ای همخوانی دارد که ترکیه در آن قرار دارد. در واقع، کردها در چارچوب مرزهای امپراطوری عثمانی از خودمختاری برخوردار بودند. از این رو، این پیشنهاد براساس جدایی‌طلبی نیست. برعکس، مردم ما براساس اراده آزاد و اتحاد داوطلبانه در یک سرزمین مشترک در مورد روابط خود تصمیم خواهند گرفت. این مدل خواهان الغای دولت یا تغییر مرزها نیست. ترکیه دموکراتیک و کردستان خودمختار فرمولی ملموس برای مردمان ما هستند تا با فرهنگ و هویت خود و حق زندگی آزاد حکومت کنند».
اما چه چیزی پشت پرده قرار دارد؟ آیا این تغییری آگاهانه است یا چیزی دیگر؟ مسلما، یک دلیل مهم این است که از زمان دستگیری اوجالان، او قول داد به دولت ترکیه خدمت کند. دلیل دیگر را نیز می‌توان در تغییرات ژئوپولیتیکی پس از سقوط دیوار برلین و فروپاشی اتحاد شوروی دید.
پس از فروپاشی اتحاد شوروی و قطع حمایت سوریه از پ.ک.ک، این سازمان ناچار شد به دنبال «حامی» بگردد. بنابراین، ضروری بود مارکسیسم-لنینیسم را رد کند و «کنفدرالیسم دموکراتیک» را جایگزین آن نماید که کاملا مناسب بود. چون هم با مارکسیسم-لنینیسم در تضاد است و همچنین «سبب نگرانی هیچ کس نمی‌شود و راه را برای یافتن متحدان خارجی تسهیل می‌نماید». همچنین، پ.ک.ک تلاش می‌کند با دولت ترکیه معامله کند درحالی که نیازمند یک ایدئولوژی است تا بر «یکی بودن» کردستان تاکید کند. این سیاست استراتژی جدید پ.ک.ک براساس سه موضوع است. نخست این که پ.ک.ک تلاش می‌کند تا بیشترین حد ممکن از جامعه دیاسپورای کرد پول بگیرد و خود را تنها نماینده واقعی کردها معرفی کند که بیشترین موفقیت را کسب کرده است. دوم این که پ.ک.ک تلاش می‌کند از این طریق خود را از لیست تروریستی خارج کند تا بتواند کمک‌های قابل توجهی از چپ‌های غرب بگیرد. چون چپ‌ها فشار قابل توجهی بر دولت‌های خود وارد می‌آورند تا به وضعیت سیاسی در ترکیه رسیدگی کند. لذا، فعالان پ.ک.ک شدیدا تلاش می‌کنند تا افسانه «کنفدرالیسم دموکراتیک» را در بین چپ‌های غربی به ویژه در آمریکا معرفی کنند.
منافع آمریکا در پ.ک.ک
منافع آمریکا در پ.ک.ک چیست؟ آمریکا فقط دوست دارد از آن به عنوان نیروی زمینی خود استفاده کند و به کشتن بدهد و پ.ک.ک نیز از این موضوع استقبال می‌کند. چون مردم آمریکا نمی‌خواهند سربازان خود را به کشتن بدهند. ناسیونالیست‌های کرد آرزو می‌کنند در شمال عراق یک دولت تشکیل دهند و قدرت‌های غربی نیز علنا از این ایده حمایت کردند، چون می‌گفتند این دولت علیه داعش خواهد جنگید. به علاوه، این ناسیونالیسم در مخالفت با اسلام گرایی است لذا حمایت غرب را جلب کرد. البته، آمریکا همه این را با مشورت با ترکیه یعنی متحد خود انجام داد چون شبه نظامیان کرد از مرز عراق وارد ترکیه می‌شوند و این سبب می شد آرامش به داخل ترکیه برگردد و کنترل بر مردم کرد ترکیه ساده باشد.
چهره واقعی پ‌ک‌ک
پ.ک.ک علاوه بر حملات مذکور علیه محافظان روستا، طی سال‌ها برای به قتل رساندن معلمان در ترکیه حملات زیادی انجام داد، چون آنها را به دلیل تدریس زبان ترکی، «عوامل دولت ترکیه» معرفی می‌کرد. البته زبان خود پ.ک.ک نیز ترکی است. ترکیه فقط توانست معلمان جوان و جدید را به روستاهای دورافتاده کُرد بفرستد چون این معلمان راهی جز قبول کردن نداشتند. پ.ک.ک چپگرایان محلی و ناسیونالیست‌های کرد را نیز هدف قرار داد، چون سیاست‌های گروه را قبول نداشتند. همچنین باید گفت پ.ک.ک از پاکسازی قومی اعراب ساکن مناطق کردنشین سوریه حمایت می‌کند. در این راستا، رهبر حزب اتحاد دموکراتیک (پ.ی.د) شاخه پ.ک.ک در سوریه اعلام کرد: «اعرابی که به مناطق کرد آمده‌اند روزی باید اخراج شوند». مصاحبه وی در سایت هوادار پ.ک.ک منتشر شد. پ‌ک‌ک همیشه علیه اقلیت‌های مناطق کردنشین سیاست خشن داشته است. اما اکنون چهره خود را به عنوان مدافع کردستان معرفی می‌کند. پ.ک.ک به دلایل علنی نمی‌تواند با اعراب، ترک‌ها و فارس‌ها همکاری کند، چون همه می‌دانند هنگام بروز درگیری، پ‌ک‌ک یک سازمان قومگراست.
ادامه دارد…
نویسنده: جوراج کاتالناک
