استانبول در هفته جاری میزبان نشست برخی شخصیت‌های وابسته به جریان سعودی در عراق، با حمایت کشورهای قطر، عربستان و ترکیه بود. در این نشست یک روزه، در سه مورد، جمع‌بندی صورت گرفته است. اول: خواسته آمریکا مبنی بر انحلال الحشد الشعبی. دوم: اقدام در جهت تشکیل «اقلیم سنی». سوم: اجازه دادن به کردهای عراق برای تعیین حق سرنوشت.
واقعیت این است که رژیم سعودی در طول سال‌های گذشته همه نوع کینه، عداوت و دشمنی را در حق ملت، دولت و ارتش عراق انجام داده است. ریاض در طول این سال‌ها با تقویت گروه‌های تروریستی، وهابی‌تکفیری مانند داعش و حمایت تسلیحاتی مالی و رسانه‌ای از آنها عملاً عراق را به کشوری نیمه ویران تبدیل کردند. در حالی که سعودی‌ها انتظار داشتند داعش با استفاده از کمک‌های آنها، ترکیه، قطر و آمریکا بتواند بغداد را اشغال و به و عمر نظام دموکراتیک حاکم بر عراق پایان دهند اما با اراده مردم، مرجعیت، دولت و ارتش این کشور، این سیاست راه به جایی نبرد و داعش از بسیاری از مناطقی که اشغال کرده بود بیرون رانده شد و امروز نیز در آخرین محلات قدیمی شهر موصل در محاصره قرار گرفته است و باید ظرف چند روز آینده مرکز ثقل داعش در شمال عراق که با همکاری نزدیک اطلاعاتی سعودی‌ها به دست این گروهک وهابی افتاد، به صورت کامل پاکسازی شود.
اکنون نیز که تیر سعودی‌ها در عراق به سنگ خورده است، گزارش‌هایی مبنی بر راه اندازی پایگاه‌ها و اردوگاه‌های عربستان در اربیل عراق برای تشنج آفرینی در مناطق مرزی منتشر شده است. سعودی‌ها همچنین پیش‌تر با علم بر اینکه،گروهک‌هایی همچون تروریست‌های جیش‌العدل در بلوچستان، کومله، حزب دموکرات کردستان ایران، پژاک و… هر یک زمینه ایجاد بی ثباتی را دارند، با استفاده از نفوذش در کردستان عراق، هر یک از سران این گروهک‌ها را بارها به کنسولگری خود در اربیل دعوت کرده و امکانات لازم را در اختیار آنها برای انجام عملیات مسلحانه در مناطق کردنشین ایران گذاشته است.
باید گفت که اقلیم کردستان عراق، همزمان با اینکه ساز جدایی‌طلبی کوک می‌کند و جدای از تشدید اختلافات درون سیاسی خود، کسری بودجه ۴۰۰ میلیون دلاری به بار آورده است و نیاز شدید به کمک‌های مالی پیدا کرده است. برای همین به نظر می‌رسد برای دلارهای سعوی دست به هر اقدامی که حتی در بلند مدت مخل امنیت اقلیم نیز هست می‌زند. اما مسعود بارزانی باید بداند چشم پوشی (اگر نگوییم حمایت) از فعالیت‌های تخریبی، ایذایی و تروریستی گروهک‌هایی همچون: کومله، پژاک و دمکرات، منافع اقلیم کردستان عراق را نیز به خطر می‌اندازد. چنانکه ورود اعضای مسلح پ.ک.ک به مناطقی همچون: مخمور، سعدیه و شنگال به بهانه ی مبارزه علیه داعش به یک بحران جدی برای اقلیم کُردستان عراق تبدیل شده و اکنون اعضای پ.ک.ک حتی پس از آزادسازی شنگال حاضر به خروج از این منطقه نیستند و حتی داعیه ایجاد کانتون و مناطق خودگردان در شمال عراق را دارند. شایسته نیست ظرفیت‌های فراوان همکاری ایران و اقلیم کُردستان عراق و مشترکات تاریخی و فرهنگی کُردهای عراق با ایران تحت تاثیر فعالیت‌های چند گروهک تروریستی جیره خوار سعودی قرار گیرد. هر چند که جمهوری اسلامی ایران مقتدرانه و بر اساس حق حاکمیت ملی خود با هر گونه تجاوز با شدت و قدرت مقابله خواهد کرد.
منبع:دکتر حامد رحیم‌پور، بنیاد هابیلیان
