این جمله را یکی از اعضای کوردیناسیون پژاک در مصاحبه با یکی از رسانه‌های کردستان عراق گفت. ریزان جاوید عضو کوردیناسیون پژاک در گفتگویی با رسانه‌های کردستان عراق اظهار داشت ما خواستار عمیق‌تر نمودن آتش‌بس با ایران هستیم، اما گویا ایران هیچ نیازی به این کار نمی‌بیند.
این عضو پژاک خود نیز بر این حقیقت واقف است که پژاک در حدی نیست که دولتی را پای میزمذاکره بکشاند و اگر مروری کوتاه به شکست سال گذشته‌ی این فرقه در مرزهای غربی کشور، به ویژه در ارتفاعات جاسوسان داشته باشیم، به خوبی سخنان جاوید را درک خواهیم کرد که چرا اینچنین فکر می‌کند و اینطور می‌گوید. واقعاً پژاک در معادله‌ی کلی منطقه، دارای چه جایگاهی است؟ جاوید سال گذشته شاهد شکست‌های پی‌درپی اعضای این فرقه در درگیری با نیروهای سپاه بود؛ هرچند وی کیلومترها در پشت جبهه قرار داشت و از ترس صدای خمپاره و بوی باروت، در دره‌های عمیق قندیل مشغول مصاحبه و شعار سردادن بود. اما در هرصورت این حقیقت را به خوبی درک کرده که پژاک در معادله‌ی درگیری با سپاه اصلاً جایگاهی ندارد و به حساب نمی‌آید چه برسد به نیروهای مسلح ایران
بسیاری از همین سرکردگان پژاک بعد از مدتی به این واقعیت پی می‌برند که پژاک دارای جایگاه خاصی در توازنات سیاسی ـ نظامی منطقه نیست و از همه جالب‌تر به این نکته هم می‌رسند که اینها ابزار دست سران پ‌ک‌ک هستند و بسان بالون آنها را فوت می‌کنند و به میدان می‌فرستند. برخی که متوجه این سوءاستفاده می‌شوند، بلافاصله تصمیم به جداشدن از این فرقه می‌گیرند و گروهی دیگر نیز بخاطر حس خوبی که از رئیس بودن دارند، باوجود اینکه خود بر این موضوع واقفند که بازیچه دست دیگران هستند؛ اما به این سادگی قادر به دل کندن از کرسی ریاست شکلی در دره‌های عمیق قندیل نیستند
جالب اینکه سران پ‌ک‌ک از این خصلت شخصیتی اعضا، به نفع خود استفاده می‌کنند و آن دسته از افراد که همچنین عقده‌ای دارند؛ با انتصاب در پست‌های شکلی و بی معنی، آنها را برای بکارگیری در پروژه‌ی اصلی خود نگه می‌دارند. حال این آقای ریزان جاوید مهابادی از همان دسته است که اگر صدسال دیگر هم پژاک در این دره‌ها بماند و کوچکترین تغییری هم نکند، حاضر است آنجا بماند فقط به این شرط که دارای پست و مقامی باشد، حالا هرچی که باشد مهم نیست فقط اسم ریزان قمیتان (فرماند و رئیس) باشد.
این موضوع را بخوبی در چند جمله‌ی اول مصاحبه وی می‌توان درک کرد که وی خود نیز بر این موضوع واقف است که پژاک عددی نیست تا ایران آنرا در لیست مصاحبه شونده‌ها قرار دهد و با این فرقه به مذاکره بنشیند. البته اینها خود از حقیقت موضوع باخبرند، چراکه سال گذشته اگر اشخاص و جناح‌های دیگر میانجیگری نمی‌کردند و چند روز دیگر جنگ ادامه می‌یافت، نیروهای سپاه تا قله‌های مرتفع قندیل و دره‌های عمیق آن نیز پیش می‌رفتند و دیگر جایی برای پژاک باقی نمی‌ماند.
