“نیروهای دموکراتیک سوریه” نیز که بعد از آغاز بحران سوریه و وقوع جنگ داخلی در این کشور اعلام وجود کرده است، هم‌اکنون ۳۰% از خاک سوریه را که عمدتا در مناطق شمالی و شرقی این کشور قرار دارند، تحت اشغال و تصرف خود درآورده و با پاکسازی ائتنیکی تورک‌ها (تورکمان‌ها)، اعراب، آشوری‌ها و سایر ائتنیک‌های قومی – مذهبی در شمال سوریه، از تاسیس سیستم حکومتی تحت عنوان “کنفدرالیسم دموکراتیک شمال سوریه” با مشارکت “خلق‌ها” خبر داده و علنا پروژه تجزیه کشور سوریه، کردی سازی شمال سوریه و الحاق سرزمین‌های مادری تورکمان‌ها به سرزمین جعلی کردستان را استارت زده است.

با مد نظر قرار دادن نکات فوق و با دقت در تحولاتی که هم‌اکنون در خاورمیانه و کشورمان در حال وقوع است، به راحتی می‌توان متوجه سناریوهای پشت پرده‌ای شد که مجریان آن‌ها قصد دارند تا با سوء استفاده از ضعف دولت و حکومت در تامین رفاه و معیشت مردم و نارضایتی‌های گسترده حاصل از آن، پروژه “فدراسیون دموکراتیک شمال سوریه” را در دو کشور ایران و ترکیه نیز اجرایی ساخته و با استفاده ابزاری از کردها، اداره خاورمیانه را تحت کنترل آمریکا درآورند.

اکنون که شاهد برگزاری اعتراضات خیابانی در سطح کشور می‌باشیم، نوکران حلقه به گوش امپریالیسم که رهبرشان “پادویی و نوکری برای آمریکا با هدف رسیدن به آرزوی کردستان بزرگ” را به عنوان یک خطی مشی اساسی برای کردهای پیرو تفکر تروریستی پ.ک.ک تعیین نموده، فرصت را مغتنم شمرده و قصد دارند تا با بهره‌گیری از خلاء‌های امنیتی موجود در پی تجمعات اعتراضی، خرابکاری‌های خود در سوریه، عراق و ترکیه را به خاک ایران و مناطق غربی کشور کشانده و با پنهان شدن در پشت شعارهایی همچون “برادری خلق‌ها”، “اتحاد خلق ترک و کرد”، “فدرالیسم برای خلق‌ها” و… اذهان عمومی را فریب داده و نقشه‌های شوم و پلید خود علیه کشور و مناطق تورک‌نشین و به خصوص مناطق غربی آذربایجان را عملی سازند.

همین چندماه پیش بود که رسانه‌های منسوب به پژاک (کودار)، شاخه ایرانی گروه تروریستی پ.ک.ک اقدام به انتشار سلسله مقالاتی نمودند که شالوده همگی آنها حول محور اصطلاحاتی همچون “فدرالیسم، اتحاد خلق‌ها، انقلاب آپوئیستی، برادری کردستان و آذربایجان، اتحاد خلق کورد و آذری” و… می‌چرخید و در آن علنا از طرح و پلان تروریست‌های مطیع آمریکا برای تجزیه ایران و کنترل آذربایجان تحت لوای “کنفدرالیسم دموکراتیک خلق‌های ایران” پرده برداشته و علنا از میل و تمایل خود برای تکه‌تکه سازی کشور و اشغال خاک آذربایجان و کردیزه‌سازی آن سخن به میان آوردند. در این مقالات که با هدف زمینه‌سازی برای چنین روزهایی به نگارش و انتشار آن‌ها در سطحی وسیع اقدام نمودند، از لزوم حمایت تورک‌های آذربایجانی از طرحی خبر داده‌اند که در قالب آن ایران تجزیه و به واحدهای سیاسی نظیر کانتون‌های تحت اشغال پ.ک.ک در شمال سوریه تقسیم و رهبری واحد این کانتون‌ها در اختیار کردها خواهد بود!

گرچه چنین سناریویی بیشتر شبیه به یک خواب و رویا می‌ماند تا یک حقیقت و هدفی دست یافتنی، اما با توجه به آنکه پ.ک.ک، پژاک، کودار و یا هر سگ قلاده بر گردن دیگری کاملا تحت کنترل آمریکا بوده و در واقع این آمریکا و سیاست‌های استعمارگرایانه‌اش هستند که در پشت تمامی این طرح‌ها و پلان‌ها ایستاده است، لازم است تا ضمن افزایش دقت و هوشیاری خود، فریب شعارهای جذاب و فریبنده گروه‌های فاشیست و تروریستی تحت فرمان آمریکا را نخورده و بینش سیاسی و آینده‌نگری را در دستور کار قرار دهیم.

بی‌شک اعتراض به وضعیت اقتصادی کشور و اوضاع اسفناک معیشتی حاکم بر جامعه حق هر شهروند ایرانی بوده و مطابق با قانون اساسی کشور و اصول مردم‌سالاری دینی حاکم بر سیستم حکومتی ایران، این اعتراضات و انتقادات کاملا قانونی، برحق و مشروع می‌باشند، اما نباید از وجود سناریوهای خطرناکی همچون مورد اشاره شده غافل شده و سوار بر موج شور و احساسات تبدیل به یار کمکی دشمنان این آب و خاک و تروریسمی شویم که هدفش نه تامین رفاه و آسایش مردم، بلکه تجزیه کشورها و تاسیس غده سرطانی تحت عنوان “کردستان بزرگ” و یا “اسرائیل دوم” در منطقه است