سرویس بین المل انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : شرایط زندگی مساعد و موقعیت اجتماعی و اقتصادی کردهای ایران با سایر کشورهای دیگر کاملا متفاوت و قابل مقایسه نمی باشد.
وفاداری و علاقه مندی کُردهای ایران به نظام جمهوری اسلامی و ولایت فقیه غیر قابل انکار بوده و این علاقه مندی غیرت مضاعفی بر قوم کُرد، در میهن پرستی و دفاع از خاک میهن بوجود آورده است .
متاسفانه شعله های آتش فتنه و آشوب در سایر کشورهای کردنشین از اوایل انقلاب دامن مردم مظلوم کُرد را گرفته و هزاران کُرد بی گناه کشته و هزاران خانواده آواره شده اند.
امریکا و کشورهایی اروپایی بمنظور دستیابی به اهداف پلید خود ،فرقه و گروه های تروریستی را بوجود آورده ، تا این احزاب مجری برنامه ها و سیاست های آنان در منطقه باشد.
احزاب و فرقه های تروریستی مدتی اندک می توانند محبوب و پر تلاش ظاهر شوند، ولی پس گذشت مقطعی از زمان ماهیت واقعی آنان هویدا و به چهره ی منفوری در میان مردم تبدیل می شوند.
مناطق کردنشین ایران با توجه به موقعیت جغرافیای و ژئو پولتیک منطقه و همچنین عدم آگاهی و بصریت مردم کُرد در تشخیص جریان های فرقه ای، بستر ظهور فرقه و احزاب متعددی بوده ولی هیچ کدام از این احزاب نتوانستند مقبولیت و جایگاه مردمی مستمر داشته باشند.
احزابی همچون دمکرات و کومله جزء قدیمی ترین احزاب کُردی ، در اوایل انقلاب در مناطق کردنشین توانستند مدتی جولان ، و با شعارهای فریبنده افکار عمومی را تحت تاثیر قرار دهند ، ولی مدتی بعد با افشای ماهیت ضدکُردی این احزاب بر مردم کردستان جایگاه مردمی خود را از دست داده و در مسیر ایزوله شدن قرار گرفته اند و هم اکنون در بدترین شرایط در کردستان عراق روزهای پایانی خود را سپری می کند.
گروه تروریستی پژاک شاخه ایرانی پ ک ک در سال ۱۳۸۲ با شعارهای دهن پر کن توانست افکار عمومی را منحرف نموده و جایگاهی در میان مردم بدست آورد ،ولی با توجه به ماهیت تروریستی و کردستیزانه گروهک و همچنین قوانین منسوخ فرقه ای در گروه ، رفته رفته اعتبار و جایگاهی مردمی خود را از دست داده و همانند کومله و دمکرات در مسیر ایزوله و فروپاشی قرار گرفته است.
پژاک با تشکیل کودار مدتی است پا به عرصه سیاست نهاده و تا کنون با ناکامی و شکست های بسیاری مواجه شده است.
ایجاد نارضایتی و آشوب در مناطق کردنشین از جمله استراتژی تروریست های پژاک در ایران محسوب می گردد و از این سیاست در جهت نیل به اهداف تروریستی خود سوءاستفاده می کند.
از جمله سیاست های فاشیسم پژاک اعلام فراخوان تظاهرات و راهپیمایی با بهانه قرار دادن موضوعی بی ربط و بی اساس که شاید چندان ضرورتی نداشته باشد ولی این گروهک تروریستی از این تظاهرات بهره برداری های بسیاری می کند.
درگیری های پ ک ک و ارتش ترکیه در مناطق کردنشین ترکیه موضوع داغ امروز تروریست ها شده و در فضای مجازی جولان می دهند. پ ک ک با نفوذ به داخل شهرها جنگ و درگیری را به شهرها کشانده که متاسفانه نتیجه این درگیری ها کشتار مردم بی گناه و غیرنظامیان می باشد.
کشتار مردم بی گناه ، زنان و کودکان دل هر انسان سنگ دلی را به رحم می آورد و این جنایت جنگی کاملا محکوم است،اما سوال این است که چه کسانی عامل این جنگ و قتل و کشتار هستند؟
اگر عناصر تروریستی پ ک ک در داخل شهرها نبوده و عملیات تروریستی انجام نمی دادند آیا بازهم ارتش ترکیه می توانست بی دلیل مردم بی گناه و غیرنظامی را قتل و عام نماید؟
با وجود چنین شرایطی کاملا مشهود و ملموس است که پ ک ک عامل این همه قتل و کشتار بوده است.
اکنون ارکان ها و نهادی وابسته به گروه و همچنین طیفی از فعالان به اصطلاح مدنی اروپا نشین به منظور پیشبرد اهداف خود برای مردم کُرد ایران اسلامی برنامه ریزی نموده و با بهانه قرار دادن کشتار کردهای بی گناه ترکیه بدنبال آشوب و نا امنی در مناطق کردنشین ایران است.
سوم دی ماه سالجاری اولین فراخون تظاهراتی بود که با توجه به بصیرت مردم کردستان این فراخوان تدوین یافته از سوی پژاک با ناکامی مواجه شد .
سوم بهمن سالجاری دومین فراخوان تظاهراتی از سوی پژاک بود ولی این بار با ترفند و شیوه ای دیگر وارد میدان شد ،پژاک با اشرافیت به این موضوع که شاید باردیگر مردم کردستان به فراخوان گروه بی توجه و بی اعتنایی نمایند فعالان مدنی و نهادهای مدنی را مامور کرده تا با اعلام فراخوانی در حمایت از کردهای ترکیه صحنه آشوب در مناطق کردنشین ایران بوجود اورد.
خوشبختانه با بالا رفتن سطح آگاهی مردم کُرد در تشخیص فتنه ها و همچنین افشای ماهیت گروه ها و احزاب کُردی و مهمتر از همه علاقه قلبی و درونی قوم کُرد به ولایت فقیه و نظام جمهوری اسلامی ایران ، بار دیگر پژاک را با شکست در عرصه سیاست مواجه ساخت.
