حزب کارگران کردستان ترکیه (پ.ک.ک) که موسس آن ۱۷ سال قبل در نایروبی پایتخت کنیا دستگیر و اکنون هم جزیره امرالی دوران محکومیتش را سپری می‌کند، با شعار کردستان مستقل و یکپارچه شروع کرد و سال‌ها علیه ترکیه در مرزهای جنوب شرق این کشور جنگید و گفته می‌شود بالغ بر چهل و پنج هزار تن از طرفین و مردم غیرنظامی کرد در مناطق جنوب شرق این کشور در این پروسه جان خود را از دست داده‌اند و میلیون‌ها نفر هم آوراه و هزاران روستا هم نابود شد.
تحولات اخیر ترکیه به ویژه در مناطق جنوب شرق و شرق این کشور، یادآور سال‌های مملو از خشونت و آواره شدن برای مردمان این منطقه بود. بی‌خانمان شدن و قربانی شدن کردهای ترکیه، نتیجه‌ی استراتژی‌ای بود که گفته می‌شود به دلیل نتیجه ندادن روند مذاکرات صلح عملی شد و این همه ویرانی به جای گذاشت. نوروز امسال رهبر زندانی این گروه فرمان آتش بس را صادر کرد. در واکنش به این اعلام آتش بس و سازش واکنش‌های متفاوتی در مورد آن بوجود آمد. برخی ناباورانه گفتند که چنین امری صحت ندارد و اوجالان خارج از زندان حاضر نخواهد شد که چنین سازشی را عملا به پیش ببرد. برخی دیگر این امر را دستاوردی بزرگ قلمداد کردند و برخی که هیچ اعتقادی به خط مشی پ.ک.ک و اوجالان ندارند این روند را زمینۀ شکست ملی‌گرایی کرد خواندند.
هدف از مذاکرات به زبان دیپلماتیک رسیدن به «صلح نهائی» با پ ک ک اعلام شده است اما محور آن، «خلع سلاح نهائی» پ ک ک است. شرایط اولیه‌ای که مورد مذاکره بوده عبارتست از بازگشت عده‌ای از فرماندهان نظامی پ ک ک از کردستان عراق به ترکیه و انتقال ۵۰ تن دیگر از آنان به کشورهای اروپائی. چارچوبی هم که اوجالان برای پایان مبارزه مسلحانه تعیین کرده بسیار محدود است:
تعریفِ شهروندی در قانونِ اساسی جدید آ.ک.پ، در قانونِ اساسی جدید، به ملیتِ ترک یا کرد اشاره‌ای نخواهد نشود و شهروندی تنها تحتِ نامِ «ترکیه» تعریف خواهد شد.
از بین‌بردنِ موانعِ قانونی‌برای امکانِ آموزش به زبانِ مادری.
تقویتِ اداراتِ محلّی در‌چارچوبِ «منشورِ اروپایی اداراتِ محلی خودمختار».
آنچه تا این حد بی‌اعتمادی به این گروه را در میان کردهای ترکیه بسط داده، تغییر شعارها و برنامه‌های این گروه در بازه‌های زمانی متفاوت و منابع درآمد مجهول و بعضا نامشروع است. از زمانی که این گروه شروع به فعالیت کرده تاکنون، چندین شعار و برنامه را تغییر داده، تا جائیکه حتی اعضای رسمی این گروه هم قادر نیستند تعریف دقیقی از آنچه می‌خواهند را ارائه دهند. این گروه اکنون استراتژی خودش را دمکراتیزه کردن حکومت ترکیه اعلام کرده است. امری که توهمی بیش نیست. پ ک ک از ابتدای فعالیتش تمرکز خود را بر ایجاد کردستان مستقل و بعدها خودمختاری گذاشت و در حال حاضر هم که هیچ.
در بررسی وقایع جاری کردستان ترکیه به این پرسش نیز باید پرداخت که چرا طرف مقابل(ترکیه) باب مذاکره با پ ک ک را گشوده است؟ از سوی دیگر برنامه و شعارهای حزب دموکراتیک خلق‌ها (ه.د.پ) به عنوان شاخه سیاسی – شهری پ.ک.ک، به هنگام تبلیغات انتخابی بود که کم‌رنگ‌ترین مسائل بیان شده در آن، موضوع کردها بود. حتی به عقیده‌ی بسیاری از کارشناسان، ه.د.پ از همه بیشتر به هم‌جنسگراها توجه داشته و یا به قول کردهای ترکیه، تنها چیزی که پ.ک.ک به دنبال آن نیست، حقوق کردهاست.
منبع:کوردپاریز
