به گزارش سرویس بین الملل انجمن بی تاوان : سازمان ها و گروه های معاند تروریستی متشکل از افرادی یاغی و بیسواد می باشند. بدون شک افراد خون ریز و سلاح بدست مهارت و توانایی چندانی در طرح نقشه راه و یا ترسیم استراتژی را ندارند .
سیاست های کلان و استراتژی سازمان های تروریستی نظیر پ ک ک و پژاک توسط سرویس های اطلاعاتی ابرقدرت های جهانی ترسیم می گردد و این کشورها ذینفعان اصلی محسوب می کردند.
گروه تروریستی پژاک از جمله گروهک های تروریستی بشمار می رود که توسط سرویس های اطلاعاتی موساد و سیا استراتژی خویش را دریافت کرده و حول محور موضوعات تبیین شده حرکت می نماید.
براساس اساسنامه پژاک هر فردی که در جامعه کُردی اساسنامه و ایدئولوژی پژاک را بپذیرد بعنوان شهروند پژاک و یا کودار شناخته می شود و ملزم به اجرای قوانین مندرج در اساسنامه می باشد.
دفاع از حقوق بشر ، فعالیت های مدنی و فرهنگی ، تشکیل انجمن ها و سندیکاهای حمایتی، آموزش زبان مادری در اصل فعالیت های مثبتی در ارتقاء و پیشرفت جامعه بشری بحساب می آید، ولی پژاک از نکات ضعف موجود در جامعه و بحران های اجتماعی ،اقتصادی و سیاسی سوء استفاده نموده و اهداف تروریستی خویش را در چارچوب موارد ذکر شده گنجانده است و جامعه را در مسیر انحراف قرار می دهد.
فعالیت های مدنی و فرهنگی هوداران پژاک در جامعه نتها جامعه را در مسیر رشد و ارتقاء قرار نمی دهد بلکه با تزریق جریان های فکری منحرف و احساسات ناسیونالیستی نا امنی و آشوب به بار می آورد.
بعنوان نمونه بارز و آشکار می توان به تحولات شمال سوریه اشاره کرد: بدون شک دفاع از مظلوم و محکوم کردن ظالم از سیاست های جمهوری اسلامی ایران می باشد و ایران اسلامی همیشه خود را یاور مظلومان و مستمندان جهان معرفی کرده است ولی برخی از فعالان سیاسی و مدنی کُرد خود را تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران معرفی می نمایند ولی در باطن در راستای اهداف پ ک ک و پژاک گام بر می دارند.
حمایت فعالان مدنی و سیاسی کُرد از تحولات و درگیری های کوبانی و عفرین و شمال سوریه کاملا مشهود و ملموس است که جانبدارانه و در راستای حمایت از تروریست های پ ک ک می باشد.
اکنون این سوال مطرح است که چرا فعالان مدنی و سیاسی کُرد چشمان خویش را به خونریزی های یمن ، فلسطین و از ان ها مهمتر جوانان مظلوم مدافعان حرم و وطن بسته اند ولی برای کوبانی و یا عفرین بیانه صادر می نمایند. و یا اینکه حمایت فعالان مدنی از یک تروریست بنام رامین حسن پناهی و یا زینب جلالیان چه توجیهی می تواند داشته باشد که این افراد خود را مدافع حقوق بشر و یا منتقد جامعه معرفی می نمایند.
