پ.ک.ک با استفاده ابزاری از زنان در پی جبران شکست‌های خود است

یکی از ویژگی‌های فرقه تروریست و خشونت طلب پ.ک.ک/پژاک این است که تلاش می‌کنند با پوشش و ماسک صلح و دموکراسی خود را معرفی کنند تا مخاطب متوجه ماهیت ضدانسانی و خشونت طلبانه آنها نشود. پس از حمله تروریستی به رستورانی در اربیل و قتل یک دیپلمات و مامور ارشد میت ترکیه، حزب دموکرات کردستان (پارتی) فشار بر پ.ک.ک و مراکز وابسته به آن از جمله کمپ آوارگان مخمور را افزایش داد تا فعالیت‌های تروریستی آن محدود شود. این کمپ تحت نظارت سازمان ملل عملا به مرکزی برای فعالیت‌های تروریستی پ.ک.ک/پژاک تبدیل شده است.

با اعمال محدودیت بر هواداران پ.ک.ک در این کمپ و تردد آنها به شهرهای اقلیم، پ.ک.ک/پژاک در پوشش «مادران آشتی» تلاش کردند تا با آسایش وابسته به بارزانی مذاکره کند اما موفق نشد. به گفته یک خبرگزاری وابسته به پ.ک.ک نیروهای بارزانی به این عوامل پ.ک.ک توهین نمودند و آنها را تحقیر کردند.

با نگاهی به عملکرد پ.ک.ک/پژاک متوجه می‌شویم کلماتی مانند «آشتی و دموکراسی و آزادی» در قاموس آن وجود ندارند و فقط از این عناوین استفاده ابزاری می‌شود. پ.ک.ک/پژاک در پاسخ به کسانی که برای بازگرداندن فرزندان ربوده شده خود به قندیل مراجعه می‌کنند بدترین اقدامات را انجام می‌دهند و در مواردی نیز آنها را شکنجه می‌کنند