آنها خوب فهمیده اند که اوجالان ترجیح و گزینه ی سیاسی خود را در مسیر دیگری انتخاب کرده است و به همین خاطر می خواهند با او تسویه حساب کنند. و هیچ بعید نیست که طی روزها و هفته های آتی، فایل های ویدیویی و صوتی دیگری نیز توسط همین افراد در اختیار رسانه ها گذاشته شود و نباید از چنین اقداماتی متعجب شویم.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : اورهان میراوغلو از روزنامه نگاران و تحلیلگران سیاسی مشهور کُرد ترکیه است که در خصوص مسائل مرتبط با کُردها اطلاعات وسیعی دارد. وی از بستگان فامیلی موسی عنتر، شاعر و نویسنده ی کُرد است که در سال ۱۹۹۲ میلادی در دیاربکر مورد هدف حمله ی یکی از تیم های مخوف وابسته به اطلاعات ژاندارمری ترکیه قرار گرفت و جان خود را از دست داد. در آن واقعه میراوغلو نیز مورد اصابت چند گلوله قرار گرفت و به طرز معجزه آسایی از مرگ نجات یافت. میراوغلو یک هفته پیش در جریان سفر اردوغان به تهران وی را همراهی می کرد. وی در آخرین تحلیل خود در روزنامه ی ستار ترکیه به بررسی دلایل افشاء و انتشار بازجویی از رهبر زندانی پ.ک.ک پرداخته است.
اورهان میراوغلو/ از دید چپ های ترکیه، کُردها و جنبش کُردی در هر دو رویداد گزی پارک استانبول و عملیات ۱۷ دسامبر ۲۰۱۳ (افشای پرونده ی فساد مالی) امتحان خوبی پس ندادند. کُردها در قیام ها و تظاهرات های گسترده ی گزی پارک حضور پیدا نکرده و آن را به ملی گرایان ترک ربط دادند و پیشنهاد شهروندان نشانتاش و جهانگیر (دو محله ی مرفه نشین استانبول) برای ساقط کردن دولت اردوغان، از سوی کُردها رو شد.
کُردها در آن واقعه ترجیح دادند از سیاست خط سوم تبعیت کنند و دست کم از لحاظ نظری، چنین کردند و حتی به دنبال آن بودند که رفقای خود را اقناع کنند که آنها نیز برای حل مساله ی کُردها قدمی بردارند. اما مساله اینجاست که خواست و اراده ی کُردها برای تبعیت از خط سوم، اصرار بر اولویتی به نام حل معضلات کُردی و عدم پیوستن به تظاهرات رفقای چپ، در گوشه ای از دفتر نوشته شد و چپ ها این موضوع را از یاد نبردند. بعید نیست که بخشی از تسویه حساب این کشاکش سیاسی تا ۳۱ مارس و زمان برگزاری انتخابات شهرداری ها در یک فضای سیاسی گاه تلخ و گاه شیرین ادامه پیدا کند. هر چه باشد حزب صلح و دموکراسی (BDP) این بار در استانبول و چندین استان دیگر یک حزب جدیدالتاسیس به نام حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) را برای جذب آرای چپ ها به میدان آورده و قاعدتاً چپ ها نیز بر سر صندوق، پاسخ کُردها را خواهند داد و با عدم حمایت از حزب دموکراتیک خلق ها، نشان می دهند که رویدادهای گزی پارک را از یاد نبرده اند. اما مساله فقط به همین جا ختم نمی شود و «رفقا» برای تسویه حساب با کُردها، بر سر راه حل معضل کُردها نیز سنگ اندازی می کنند و ایمرالی جایی است که به بهترین شکل می تواند به محل نزاع و کارزار تبدیل شود.
واقعیت این است که حمله ی گسترده ای برای بی اعتبار کردن اوجالان آغاز شد، و این حمله تنها بخشی از برنامه های چپ ها و به ویژه حزب کارگر، برای تسویه حساب با کُردهاست. آنان با انتشار نوار ویدیویی بازجویی از اوجالان، نشان دادند که کارت های بسیاری در دست دارند.
همه می دانند که بازجویی از اوجالان در زندان ایمرالی، توسط سران شبکه ی کودتاگر ارگن اکُن صورت گرفت و احتمالاً برخی از آن نوارهای بازجویی حتی در آرشیو سرویس اطلاعاتی میت نیز وجود ندارد و یکسره به آرشیوهای مخوف ارگن اکُن و حزب کارگر منتقل شده است، سرهنگ حسن آتیلا اوغور، بازجوی ویژه ی اوجالان، پیش تر برخی از متن بازجویی را در قالب یک کتاب منتشر کرده بود و فصل هایی از بازجویی را نیز در یکی از روزنامه ها چاپ کرد و در واقع مطالب کتاب و مطالب منتشر شده در آن چند مقاله، تفاوت چندانی با حرف های اوجالان در نوارهای ویدیویی ندارد و آن چه که درج شده همان نظرات و همان تحلیل هاست.
اما بگذارید بپرسیم: مهم ترین هدف از انتشار این فایل های ویدیویی چیست؟ اوجالان اعلام کرده که اگر امکان و زمینه ی مناسب برایش فراهم شود، کُردها را با ترکیه متحد و منسجم می کند. خوب… آیا شبکه ی کودتاگران ارگن اکُن نیز همین هدف را دنبال نمی کرد؟ اگر سران ارگن اکُن به جای حزب عدالت و توسعه در ترکیه به اقتدار می رسیدند، برای کُردها، کردستان مستقل ایجاد می کردند؟ در شرایطی که اوجالان به دنبال چنین ماموریتی بود و می خواست کُردها را با ترکیه همراه کند، چرا کسانی که ده سال در ایمرالی او را تحت نظر داشتند، نتوانستند چنین اجازه ای به او بدهند؟ به خاطر خدا یکی به ما بگوید چرا در شرایطی که اوجالان بدون هیچ چشمداشتی دستور عقب نشینی کامل نیروهای پ.ک.ک و خروج آنان از خاک ترکیه را در سال ۹۹ صادر کرد، یکی از فرماندهان ارتش به نزد او رفته و از او خواست دست کم پانصد نفر از نیروهایش را در ترکیه نگه دارد؟
مگر همه ی ما از این واقعیت خبر نداریم که چپ ها و ملی گرایان در مورد پروژه ی انسجام و یکپارچگی، هم فکر و متفق القول هستند؟
مگر آن کسانی که نتوانستند نسبت به پ.ک.ک بی تفاوت بمانند و در بقاع با اوجالان ملاقات کردند، به دنبال این نبودند که پ.ک.ک را نیز به خط چپ ها و ملی گرایان ترکیه بکشانند؟ (اشاره ی میراوغلو به دیدار دوغو پرینچک، رهبر حزب کارگر با اوجالان، در دره ی بقاع است. مترجم)
طبیعتاً آنها خوب فهمیده اند که اوجالان ترجیح و گزینه ی سیاسی خود را در مسیر دیگری انتخاب کرده است و به همین خاطر می خواهند با او تسویه حساب کنند. و هیچ بعید نیست که طی روزها و هفته های آتی، فایل های ویدیویی و صوتی دیگری نیز توسط همین افراد در اختیار رسانه ها گذاشته شود و نباید از چنین اقداماتی متعجب شویم.
آنها در رویدادهای گزی به کُردها فشار آوردند تا آنان را نیز وارد میادین کنند اما اوجالان پیام دلخواه چپ ها را صادر نکرد و کینه ی همین موضوع را به دل گرفته و احساس کردند به آنها خیانت شده است. از یاد نبریم که پیام نوروزی اوجالان در مراسم نوروز و اعلام آتش بس و دستور عقب نشینی، پیش تر آنان را خشمگین کرده بود و مدام به دنبال راهی بودند تا به شکل جسورانه، زهر خود را بریزند. آنان تلاش کردند بین اوجالان و سران پ.ک.ک در کوهستان قندیل فاصله بیندازند. اگرچه در این راه به نتیجه ی دلخواه خود نرسیدند اما توانستند تا حدودی بین آنان سردی و فاصله ایجاد کنند. آنان می خواهند نشان دهند که اوجالان و اردوغان همدست شده اند تا ترک ها را بفروشند اما بگذارید سوال کنیم: کدام ترک ها؟ اوجالان و اردوغان می خواهند کدام ترک ها را بفروشند؟ ترک های مرفه ساکن محلات جهانگیر و نشانتاش استانبول یا ترک های ساکن یوزگات، چانکری، ریزه و قونیه که فرزندان آنان در جنگ کشته می شدند؟
حال نوبت آن است سوال کنیم: اگر به قول شما قرار است اوجالان و اردوغان هم ترک ها و هم کُردها را بفروشند، قرار است کدام کُردها در این بین فروخته شوند: کُردهای ساکن قندیل؟ ظاهراً چنین است و براساس شایعات بازار، قرار است ارتوغرول کورکچو (رهبر حزب دموکراتیک خلق ها) بیانگر حال و روز کُردهای قندیل باشد. این هم پروژه ای است برای متوقف کردن مذاکرات صلح و برافروختن آتش جنگ. باور کنید حساب این پروژه ها از دست من در رفته است. خسته نباشید آقایان.

* در عکس انتخاب شده برای این مطلب، دوغو پرینچک رهبر کُرد حزب سوسیالیستی کارگر در کنار اوجالان در دره ی بقاع لبنان مشاهده می شود. وی هم اکنون به جرم دست داشتن در برنامه های شبکه ی کودتاگر ارگن اکُن همراه با بازجوی اوجالان، در زندان به سر می برد.